این آزمایش به منظور بررسی اثر ملاس چغندرقند و آب‏پنیر بر ترکیب شیمیایی، خصوصیات کیفی و همچنین تجزیه پذیری سیلاژ سورگوم به روش کیسه های نایلونی انجام شد. گیاه سورگوم در مرحله گلدهی با میانگین 25 درصد ماده‏خشک برداشت شد. آزمایش با سه تیمار و چهار تکرار انجام شد. تیمار های آزمایشی شامل سیلاژ سورگوم بدون افزودنی، سیلاژ سورگوم حاوی 10 درصد ملاس و سیلاژ سورگوم حاوی 10 درصد آب‏پنیر بود. علوفه های مورد نظر در سطل های پلاستیکی به مدت 81 روز سیلو شدند. نتایج نشان داد، مقدار ماده‏خشک به طور معنی داری (05/0p<) با افزودن ملاس افزایش یافت. الیاف نامحلول در شوینده‏خنثی با افزودن ملاس به طور معنی داری (05/0p<) کاهش یافت. مقدار کلسیم، فسفر و سدیم به طور معنی داری در سیلاژ فرآوری شده با ملاس نسبت به سیلاژ فرآوری شده با آب‏پنیر افزایش یافت. مقدار ph و نیتروژن‏آمونیاکی در سیلاژهای عمل آوری شده با ملاس و آب‏پنیر به طور معنی داری (01/0p<) کاهش یافت. افزودن ملاس منجر به افزایش معنی دار (05/0p<) کربوهیدرات های محلول در آب شد. شاخص کیفی سیلاژهای فرآوری شده با ملاس و آب‏پنیر به طور معنی داری (01/0p<) بهبود یافت. افزودن ملاس اثر معنی داری (05/0p<) بر افزایش بخش سریع‏تجزیه ماده‏خشک داشت. بخش سریع‏تجزیه پروتئین خام به طور معنی داری (05/0p<) تحت تأثیر ملاس افزایش یافت. همچنین تجزیه-پذیری موثر فیبر در همه سرعت های عبوری به طور معنی داری (05/0p<) در سیلاژهای فرآوری شده با آب‏پنیر و ملاس افزایش یافت. نتایج تست گاز نشان داد، مقدار تولید گاز به طور معنی داری (05/0p<) در سیلاژ بدون افزودنی بیشتر از سیلاژ حاوی آب‏پنیر بود ولی تفاوت معنی داری با سیلاژ حاوی ملاس نداشت. نتایج این آزمایش نشان داد ملاس و آب پنیر منجر به بهبود کیفیت سیلاژ سورگوم شد.