چکیده: هدف: در این پژوهش، اثر تمرینات ورزشی منظم و طولانی مدت (ایروبیک ) برغلظت ریسک فاکتورهای فیبرینوژن، پروتئین واکنشی c وشاخص حساسیت انسولین زنان 25-35 سال بررسی می شود. روش: 30 زن 25-35 سال شامل 15 نفر ورزشکار با سابقه حداقل دو سال تمرین منظم و مستمردر رشته ایروبیک از سه باشگاه فعال در رشته ایروبیک وگروه کنترل (15 نفر با میانگین سنی سال) بدون سابقه ورزشی از جمعیت دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه بوعلی سینای همدان داوطلبانه انتخاب شدند.برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از روش مقایسه زوج های مستقل(t.student) استفاده شد. نتایج: یافته های این مطالعه نشان داد که انجام دو سال تمرین منظم ایروبیک با میانگین شدت hrmax 55% باعث تفاوت آماری معنی داری در میزان فیبرینوژن پلاسما، غلظت پروتئین واکنشی c وشاخص حساسیت انسولین (homa) گروه آیروبیک نسبت به گروه کنترل نشده است.(p>0/05). بحث: انجام دو سال تمرین ورزشی منظم با شدت زیربیشینه هر نوبت روزانه 45 دقیقه با تواتر هفتگی سه روز و هر ماه معادل 4 هفته موجب کاهش معنی دار در عوامل خطر زای قلبی- عروقی سطوح فیبرینوژن، پروتئین واکنشی c پلاسمایی و شاخص حساسیت انسولین در گروه های آیروبیک و همتایان غیر ورزشکارشان نشد.این یافته ها در صورت دستکاری عوامل محیطی مانند شرایط تغذیه (محدودیت های کالری یا دهیدراسیون)، مولفه های برنامه تمرین یا مصرف مکمل های مغذی، وضعیت ترکیب بدن، سطح کم حرکتی آزمودنی ها و اندازه های پایه متغیرهای بیوشیمیایی مورد مطالعه، قابل توجه خواهد بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد شدت و حجم تمرین باید به سطح بالاتری افزایش یابد تا احتمالا بر سطح ریسک فاکتورهای قلبی- عروقی ورزشکاران آیروبیک اثرگذار باشد.