تحقیقات اخیر نشان داده اند که یکی از فاکتورهای موثر در زمینه شناسایی و پرورش استعداد افراد محیط پرورش استعداد است. باتوجه به نتایج موفق کشورمان در رشته های انفرادی و ناموفق در رشته های تیمی هدف تحقیق حاضر مقایسه محیط پرورش استعداد در ورزشکاران رشته های تیمی و انفرادی، تیم های منتخب و کانون-های ورزشی آموزش وپرورش استان کرمانشاه بود. به همین منظور 118 ورزشکار رشته های انفرادی و 50 ورشکار رشته های تیمی تیم های منتخب آموزش و پرورش استان کرمانشاه در سال تحصیلی 91-1390، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. از پرسشنامه محیط رشد استعداد ورزشی به عنوان ابزار پژوهش استفاده گردید. با استفاده از آمار توصیفی(میانگین، میانه ...) و استنباطی(t مستقل) داده ها در سطح معناداری05 % و با نرم افزار spss مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که بین دو گروه ورزشکاران انفرادی و تیمی در عامل تمرکز بررشد بلند مدت، آمادگی کیفی، درک ورزشکاران، محیط چالش برانگیز و اصول رشد بلند مدت تفاوت معنی داری وجود ندارد. اما بین دو گروه در عامل عامل ارتباط موثر و شبکه حمایتی تفاوت معناداری وجود دارد و ورزشکاران رشته های تیمی امتیازات بالاتری را کسب کردند. این نتایج پیشنهاد می کند که احتمالا محیط پرورش استعداد عامل تفاوت بین رشته های انفرادی و تیمی در وضعیت موجود ورزش ایران نیست و عوامل دیگری زمینه بروز تفاوت در جایگاه ورزش ایران را در رشته های انفرادی و تیمی در مسابقات مختلف فراهم کرده است. واژگان کلیدی: استعداد یابی، محیط پرورش استعداد، رشته های تیمی، رشته های انفرادی