هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین عملکرد تحصیلی و کارآفرینی با نقش میانجی گری هویت شغلی می باشد. این پژوهش از نوع کمی-توصیفی و در مقوله پژوهش های همبستگی بوده و برای جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه سنجش میزان توانایی کارآفرینی اِلن بیچ (2009 و 2008) و پرسشنامه هویت شغلی دیلاس(1987) و معدل سال سوم هنرستان به عنوان شاخص عملکرد تحصیلی ) استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان هنرستانی ناحیه 2 آموزش و پرورش در شهر کرمان بوده و حجم نمونه به روش خوشه ای تصادفی 320 نفر در نظر گرفته شد. به منظور تحلیل داده های به دست آمده علاوه بر روش های توصیفی میانگین و انحراف معیار متغیرها، از تحلیل مسیر بر اساس روش ها و مراحل پیشنهادی بارون و کنی (????) برای پاسخ گویی به سوال ها استفاده شد. با توجه به نتایج به دست آمده رابطه معناداری بین عملکرد تحصیلی و کارآفرینی مشاهده نشد. در نتیجه عملکرد تحصیلی تبیین کننده کارآفرینی هنرجویان نمی باشد. در میانگین عملکرد تحصیلی هنرآموزان در سطوح مختلف کارآفرینی بالاترین میانگین مربوط به کسانی است که توانایی عالی در کارآفرینی دارند و پایین ترین میانگین مربوط به کسانی است که توانایی ضعیفی در کارآفرینی دارند. اما این تفاوت ها معنی دار نبودند. از دیگر نتایج پژوهش این که اکثریت هنرجویان دارای هویت شغلی مغشوش هستند.