مرز زیرین این سازند با سازند سنگانه به صورت تدریجی و مرز بالایی آن با سازند آبدراز به صورت ناپیوستگی موازی است. بر اساس مطالعات چینه نگاری سکانسی در برش بابا فرجی 11و برش طاهر آباد کهنه 7 سکانس پیشنهاد شد. الگوی توزیع آمونیتها در آنها به نحوی است که گسترش دسته رخساره ی پیشروندهtst موجب ظهور و افزایش تنوع در جنس های آمونیتی شده است در صورتی که در مراحل fsst و hst اثری از آمونیت دیده نشده است. تغییرات سطح تراز آب دریا در برش های مورد مطالعه مورد بررسی قرار گرفت که این منحنی با منحنی استاندارد تغییرات سطح تراز آب دریاها تقریبا همخوانی داشته که نشان دهنده نقش اصلی ائوستازی جهانی در این تغییرات است. آمونیت ها در دو برش بابافرجی و طاهر آباد کهنه، در آغاز بالا آمدن جهانی سطح تراز آب دریاها ظاهر شده اند و در انتهای آلبین بالایی و انتهای سنومانین پیشین دیده شده اند. تفسیر پالئوژئوگرافی نشان داد که مناطق مورد مطالعه در طول زمان آلبین– سنومانین بخشی از حاشیه شمالی تتیس بوده که به صورت محیطی حد واسط بین ایران مرکزی و پلاتفرم روسیه بوده است