هدف از تحقیق حاضر، سنتز نانوذرات اکسید آهن مغناطیسی (fe3o4) به روش شیمیایی میسل معکوس و بررسی جایگزینی یون zn+2 به جای یون fe+2 بر خواص مغناطیسی مگنتیت می باشد. علاوه بر پوشش دهی نانوذرات حاصله توسط apts از دیگر موضوعات بررسی شده در این پژوهش است. برای این منظور، نمونه های مختلفی از طریق روش شیمیایی میسل معکوس تهیه شدند. نتایج حاصل از xrd نشان داد که این روش در سنتز نانوذرات سوپر پارامغناطیسی مگنتیت بسیار توانا می باشد به گونه ای که ذراتی با اندازه کریستالیت های 4 نانمتری بدین طریق سنتز شدند. در دیگر نمونه های سنتز شده سعی شد همراه با افزودن یون های zn+2، اثر تغییر غلظت نمک فلزی، دما و عملیات حرارتی بر اندازه ذرات و خواص مغناطیسی نمونه ها بررسی شود. نتایج vsm,xrd و مازوبار نشان دهده موفقیت در سنتز نانوذرات fe3o4 و fe28zn2o4 سوپر پارامغناطیس با اندازه کریستالیت های زیر 10 نانومتر بود. نتایج حاصله حاکی از آْن بود که اندازه این کریستالیت ها با افزایش دما غلظت نمک فلزی زیاد می شود. نتایج vsm و مازوبار نیز حاکی از کاهش آهنربایش نمونه های حاوی یون های zn+2 در مقایسه با نمونه بدون یون روی می باشد که در نتیجه جایگیری این یون ها در مکان های اکتاهدرالی رخ داده است. با کمک آنالیز مازوبار نحوه قرارگیری یون ها در ساختار کریستالی به تفصیل بررسی شد و تفاوت های موجود در مقادیر آهنربایش و نحوه استقرار یون ها در شبکه نانو اندازه با حالت بالک مورد بحث قرار گرفت. از طرف دیگر نتایج ft-ir و afm نشان داد که پروسه پوشش دهی ذرات با موفقیت انجام شده و ذراتی پوشش دار با آگلومراسیون کم توزیع اندازه ذرات یکنواخت حاصل شده است.