در تقویت سازه های بتن آرمه پس از مطالعه و بررسی اسیب پذیری سازه در سطوح موضعی و کلی و شناخت ضعفهای عمده سازه راه کارهای تقویتی مختلفی پیش روی سازه قرار می گیرد. هر یک از این راه کارها پس از بررسی و مدل سازی و حصول نتیجه باید بصورت دیتایلهای اجرایی مشخص گردد. تا یکی از این راه کارها پس از مطالعه و ارزیابی به عنوان گزینه مناسب تقویت بکار روند.معیارهای ارزیابی و انتخاب روش تقویت را می توان براساس اولویت بصورت زیر برشمرد 1- روش تقویت باید دارای توجهی اقتصادی باشد بطوریکه اگر هزینه تقویت سازه از شصت درصد هزینه ساخت سازه تا وضعیت موحود و هزینه تخریب و جمع آوری بیشتر گردد طرح تقویت فاقد توجیه اقتصادی می باشد. 2- تکنولوژی اجرای طرح تقویت در دسترس باشد بدین معنی که دیتایلهای تقویتی و مصالح و مواردی که در تقویت سازه به کار می روند قابل تهیه و اجرا باشند بطوریکه طرح تقویت قابل اجرا توسط پیمانکاران داخلی باشد گاه ممکن است استفاده از یک طرح تقویت به لحاظ سهولت اجرایی نسبت به یک طرح دیگر که کم هزینه تر ولی از نظر اجرایی مشکل تر می باشد اولویت داشته باشد 3- عدم تداخل با سرویس دهی ساختمان تا حد امکان بدین معنی کهدر انتخاب روش تقویت گاه طرحی که کمترین تداخل را با سرویس دهی سازه داشته باشد به عنوان گزینه بهتر انتخاب گردد. در این پایان نامه سعی بر آن شد که تا یک الگوی مناسب در تقویت سازه های بتن آرمه از مراحل اولیه مطالعه آسیب پذیری تانهایتا انتخاب گزینه مناسب تقویت ارایه گردد.