در این تحقیق کاربرد کنترل نیمه فعال فازی برای کاهش پاسخ های سازه های مجاور با پایه ثابت و با پایه جداسازی شده با استفاده از دمپرهای magnetorheological damper ) mr 1000kn به عنوان رابط بین دو سازه ارایه شده است علاوه بر آن از دمپرهای 20 تنی نیز به صورت همزمان با دمپرهای 1000kn در سازه بلندتر برای کاهش بیشتر پاسخ ها استفاده شده است کنترل سازه های کوپله نشان داده است که می تواند یکی از روشهای مطمین برای محافظت از ساختمانهای بلند در مقابل تحریکات لرزه ای باشد. فلسفه این کار در این است که به سازه ها اجاره ارتعاش در فرکانس های مختلف داده شود تا نیروی کنترل را بر یکدیگر وارد کنند. در این رساله یک کنترگر فازی ممدانی و یک کنترلگر فازی سوگینو برای کنترل دمپرها ارایه و عملکرد آنها با یکدیگر مقایسه و مشاهده شده است که با استفاده از کنترلگر فازی سوگینو می توان به جوابهای کنترلگر فازی ممدانی دست یافت اما سطح ولتاژ یا شدت جریان اعمالی به دمپرها به شدت کاهش می یاید و از شدت تغییرات انها کاسته شده و می توان به یک ولتاژ یا شدت جریان تقریبا ثابت دست یافت. در ضمن با استفاده از کنترلگر فازی سوگینو می توان تا حدودی تاخیر زمانی را در مسیله کنترل سازه ها نسبت به روش کنترلگر ممدانی کاهش داد. چرا که مرحله استنتاج در روش سوگینو بسیار ساده تر و سریع تر از روش ممدانی است. در گام بعدی از این سیستم برای کنترل سازه های جداسازی شده است همان طور که مشخص است یکی از معایب سیستم جداسازی نیاز به یک فاصله با زمیان سازه های جداسازی شده می باشد تا بتوان از برخورد سازه ها با یکدگیر جلوگیری کرد با استفاده از سیستم پیشنهادی یعنی اتصال سازه جداسازی شده به سازه های مجاورش با استفاده از دمپرهای mr می توان به دو هدف زیر به طور همزمان دست یافت 1-سازه با پایه ثابت نیز کنترل می شود 2- با اتصال سازه جداسازی شده به سازه مجاورش دیگر نگرانی راجع به برخورد سازه جداسازی شده به سازه های اطرافش وجود ندارد در ضمن این که با این کار عملکرد سیستم جداسازی نیز بهبود خواهد یافت و می توان جابجایی های سازه جداسازی شده را کنترل کرد و ازمیزان برش طبقات آن نیز کاست و سیستم جداسازی را به یکی از مناسب ترین سیستم های کنترل برای سازه ها در همه مکان ها حتی مکانهایی که فاصله کافی بین سازه ها وجود ندارد تبدیل کرد.