تاسیسات زیرزمینی نمونه کاملی از سازه های زیربنایی در جوامع مدرن بوده و دامنه استفاده بسیار گسترده ای شامل متروها راه های زیرزمینی? بزرگراه ها انبار مواد انتقال آب و فاضلاب را دار هستند تاسیسات زیرزمینی ساخته شده در مناطق زلزله خیر ابتدا باید بتوانند در برابر بارهای استاتیکی و سپس در برابر بارهای لرزه ای مقاومت کنند از لحاظ تاریخی تاسیسات زیرزمینی آسیب های کمتر و با شدت کمتر را تجربه کرده اند با وجود این برخی از تاسیسات زیرزمینی اسیب های شدیدتری در زمین لرزه های اخیر نیز داشته اند مثل زلزله 1995 کوبه ژابن زلزله 1999 چی چی تایوان زلزله 1999 کوکایلی ترکیه این مطالعات به بررسی روش های موجود در طراحی لرزه ای سازه های زیرزمینی و سپس به صورت خاص به ایستگاه های مترو می پردازد ایستگاه ای مترو در شکل ابعاد و عمق دفن شدگی با تونل های متفاوتند به طور کلی طراحی لرزه ای سازه های زیر زمینی در ابتدا برای تونل های ایجاد گردید است که در آن ابتدا حداکثر تغییر شکل زمین بدون حضور سازه بدست می آید سپس با استفاده از نسبت سختی خاک به سازه به عنوان مهمترین پارامتر نسبت تغییر شکل برشی سازه به خاک و در نهایت تغییر شکل تونل محاسبه می شود به هر حال با بررسی های انجام شده نشان داده شده است که ابعاد شکل و مقاطع متقاوت ایستگاه های مترو نسبت به تونل در نسبت به تعییر شکل برشی موثر نیستند اما عمق دفن شدگی به عنوان یک پارامتر موثر شناخته شده است همچنین در ادامه سایر پارامترها در طراحی لرزه ای سازه های زیر زمینی مثل نسبت میرایی وزن مخصوص خاک و کاهش مدول برشی و میرایی هیسترتیک خاک در حین زلزله مورد مطالعه قرار گرفته است.