بشر همواره به مسکن نیاز داشته است. اما افزایش روز افزون جمعیت در دهه های اخیر لزوم ساخت سریع و کم هزینه مسکن را غیر قابل اجتناب نموده است. در این میان استفاده از سیستم پانل های بزرگ پیش ساخته بتنی به دلیل کیفیت بهتر اجرا و کاهش زمان ساخت گزیته مناسبی برای ساختمان های عمومی چند طبقه است. ترکیب این دیوارها به همراه دال سقف و کف سیستمی را ایجاد می نماید که علاوه بر مقاومت در برابر آتش سوزی و کاهش آلودگی صوتی نیز بسیار مناسب می باشد. اطلاعات کمی در مورد رفتار دقیق پانل های بزرگ پیش ساخته در برابر بارهای دینامیکی و زلزله موجود است. از این رو تحقیقات زیادی توسط محققین مختلف در مورد رفتار لرزه ای این پانل ها به صورت آزمایشات تجربی و مدل های تحلیلی صورت گرفته است. امروزه بخش عمده ای از طراحی لرزه ای ساختمان ها بر اساس روش استاتیکی معادل و محاسبه نیروی زلزله طراحی از طیف خطی زلزله با اعمال ضریب کاهشی به نام ضریب رفتار سازه که دربرگیرنده فلسفه طراحی می باشد صورت می گیرد. ضریب رفتار سازه، ضریبی است که عملکرد غیرارتجاعی سازه را در بردارد و نشانگر مقاومت و شکل پذیری پنهان سازه در مرحله غیرارتجاعی است. با توجه به اهمیت ضریب رفتار در طراحی لرزه ای سازه ها، لزوم تعیین این مهم ضروری به نظر می رسد. در این تحقیق به کمک نرم افزار perform 3d انواع مختلفی از سازه های پیش ساخته متشکل از پانل های بزرگ 4، 8 و 12 طبقه با تعداد دهانه های 1، 3 و 5 دهانه مورد بررسی قرار گرفتند. تاثیر دو نوع مختلف اتصالات افقی و قایم رایج در کشور، دو نوع بارگذاری یکنواخت و مثلثی شکل و همچنین مقاومت بتن مصرفی بر ضریب رفتار نیز در نظر گرفته شده است. از آنجا که رفتار لرزه ای این نوع ساختمان ها شدیدا به رفتار اتصالات افقی و قایم مابین پانل ها بستگی دارد، فرضیات مناسب برای مدلسازی این اتصالات بر مبنای نتایج تحقیقات آزمایشگاهی انجام گرفته است و انواع اتصالات رایج در مدل های جداگانه بررسی گردید. برای تعیین ضریب رفتار، از تحلیل استاتیکی غیر خطی (push-over)استفاده شده است.