الیاف استیپل طبیعی یکی از پر مصرف ترین الیاف در زمینه نساجی خصوصاً در محصولاتی مانند پوشاک می باشند، زیرا خواص مطلوبی مانند راحتی در هنگام پوشش، حفظ گرما، جذب رطوبت و زیر دست مناسب، دارند. اما این الیاف وقتی در ساختار نخ و پارچه قرار گرفتند، خواص نامطلوبی مانند پرزینگی بالا، استحکام کششی و سایشی کم را از خود بروز می دهند. بنابراین از زمانی که الیاف مصنوعی تولید شده اند، همواره ممزوج کردن و مخلوط کردن آنها با الیاف طبیعی مد نظر بوده است، چه به صورت الیاف فیلامنتی وچه به صورت الیاف استیپل. زیرا این الیاف در کنار هم، خواص نامطلوب یکدیگر را پوشش می دهند و می توان محصولاتی با ویژگیها و خصوصیات مناسب تر، تولید نمود. بنابراین در راستای تحقق این هدف، تکنولوژیهای زیادی مورد استفاده قرار گرفته و یا بوجود آمده اند. در این تحقیق نیز، روشی به عنوان استفاده از جت اینترمینگل جهت ممزوج کردن الیاف فیلامنتی با نخ استیپل، مطرح گردیده است. اینترمینگل یک تکنولوژی نسبتاً جدید است که برای ایجاد اتصال در دسته فیلامنتهای ممتد، بوجود آمده است تا به نحوی به ساختار آنها استحکام بخشد. این سیستم دارای مزیتهای زیادی مانند سرعت تولید بالا، نداشتن آلودگی های زیست محیطی مانند روش آهارزنی و ... است. اما تحقیقات صورت گرفته در این مورد با توجه به اهمیتی که ذکر شد، بسیار کم است. در این تحقیق، بر اساس پژوهشهای صورت گرفته، عواملی مانند فشار هوا، سرعت برداشت نخ و تاب نخ استیپل به عنوان مهمترین متغیرها، انتخاب شده و با تغییر دادن این پارامترها، نمونه نخها و پارچه های مورد نظر، تولید و خواص فیزیکی و مکانیکی آنها اندازه-گیری شد. در انتها با استفاده از تحلیل آماری و طراحی آزمایش و نیز استفاده از تکینک پردازش کامپیوتری به نام الگوریتم ژنتیک، داده ها مورد بررسی، پردازش و بهینه سازی قرار گرفته و بهترین حالت ممکن بدست آمده است. بر اساس مقادیر و داده های بدست آمده و با توجه به تحلیلها و پردازشهایی که انجام شده است، می توان ادعا کرد که نخ تولید شده در این روش، دارای کیفیت و خصوصیات مناسبتری، خصوصاًً در زمینه استحکام سایشی، نسبت به نخهای استیپل مرسوم است. همچنین با این تکنیک می توان هزینه تولید و آماده سازی نخ را پایین آورده و آنرا جایگزین تکنیکهای مشکلتر، پیچیده تر و پرهزینه تر مانند آهارزنی، نمود، ضمن اینکه سرعت تولید بالاتری نیز خواهیم داشت.