تحلیل سازه ها از اساسی ترین گامهای حل مسائل مهندسی می باشد. در اثر نوع خاصی از بارگذاری بر سازه ها، مانند بارگذاری ناشی از زلزله، اثرات رفتار غیر خطی بر پاسخ آنها نمایان می گردد. روشهای متعددی به منظور در نظر گرفتن اثرات رفتار غیر خطی به لحاظ مادی و هندسی، ابداع شده اند. روش ارائه شده در این پایان نامه به نام روش المانهای مجزای بهبود یافته ، از جمله روشهای عددی المان مجزا بوده که قادر به آنالیز سازه ها در محدوده رفتار خطی، غیر خطی مادی و هندسی و همچنین جدا شدن و فروپاشی سازه ها تحت بارگذاری استاتیکی و دینامیکی می باشد. در روش المان مجرای بهبود یافته المان بندی سازه به اشکال مکعب یا مکعب مستطیل، و تعریف درجات آزادی به صورت سه درجه آزادی شامل، دو درجه آزادی انتقالی و یک درجه آزادی چرخشی، در مرکز المانها، انجام می پذیرد. اتصال بین المانها در این روش، توسط جفت فنرهای نرمال و برشی که به صورت گسترده در وجوه المانها انجام می پذیرد. اتصال بین المانها در این روش توسط جفت فنرهای نرمال و برشی که به صورت گسترده در وجوه المانها انجام تعریف شده اند انجام می پذیرد. پس از محاسبه سختی فنرهای نرمال و برشی فنرهای اتصال اقدام به محاسبه ماتریس سختی دو المان مجاور در تماس با یکدیگر می گردد.

چکیده در عصر کنونی هر سازمان به منظور آگاهی از میزان مطلوبیت و کیفیت فعالیت های خود نیاز مبرم به نظام ارزیابی دارد. فقدان وجود نظام ارزیابی یکی ازعلائم بیماری های سازمان تلقی می گردد که پیامد آن کهولت و نهایتاً مرگ سازمان است. کوشش های اقتصادی انسان همواره معطوف بر آن بوده که حداکثر نتیجه را با کمترین امکانات و عوامل موجود به دست آورد، این تمایل را می توان دستیابی به کارایی بالاتر نامید. در این تحقیق داده های 9 بیمارستان دولتی استان ایلام ازروش تحلیل پوششی داده ها( (deaبراساس مدل مختلف ccr با دو سناریودرطی سالهای 1390- 1388با استفاده از نرم افزار dea solver موردبررسی و تجزیه و تحلیل قرارگرفته است. نهاده ها یعنی تعداد پزشکان، کادرپرسنلی وتخت فعال و ستانده یعنی خدمات کلینیکی، خدمات پارا کلینیکی، خدمات سرپایی، تخت فعال، روزبستری، اشغال تخت روز و خدمات سرپایی برای بررسی استفاده گردید. نتایج نشان داد در اکثرسالهای مورد مطالعه 40% بیمارستانهای مورد مطالعه از لحاظ فنی ومقیاس کارا بوده در حالی که در 60% بقیه مراکز میزانی از ناکارایی فنی و مقیاس در آنها مشهود است. میانگین کارایی( فنی کل و مقیاس ) در کل دوره ها مورد مطالعه برای مراکز مذکور به ترتیب 90% و 87% بوده است. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که ظرفیت ارتقای کارایی فنی تا حدود 10% و ظرفیت کارایی مقیاس به میزان 13% بدون هیچ گونه افزایشی در هزینه ها و بکارگیری همان میزان از نهاده ها وجود داشت. همچنین در بیمارستانهای غیر کارا، ناکارایی فنی بیشتر از ناکارایی مقیاس بوده است. واژهای کلیدی: ارزیابی، کارایی، تحلیل پوششی داده ها (dea)، تخت فعال، واحدهای تصمیم گیرنده (dmu)، بیمارستان.