سکته های قلبی همواره از اصلی ترین و شایع ترین دلایل مرگ و میر در جهان بوده اند. تشخیص سکته های قلبی در مراحل اولیه کمک قابل توجهی به درمان بیماران سکته قلبی می کند. برای تشخیص سکته های قلبی روش هایّ متفاوت و مختلفی وجود دارد. از جمله این روش ها استفاده از سیگنال های ecg یا تصویربرداری cmri است. علاوه بر این روش ها، روشی که به تازگی مورد توجه قرار گرفته است استفاده از پتانسیل های سطحی بدن برای تشخیص سکته های قلبی و محل سکته قلبی. در این پایان نامه اطلاعات پزشکی شامل تصاویر cmri و سیگنال های پتانسیل سطحی از 325 نقطه در سطح بدن برای چهار بیمار سکته قلبی مورد بررسی قرار گرفته است (تصاویر cmri تنها برای دو بیمار اول موجود بود). در ابتدا برای دو بیمار اول بر مبنای تصاویر cmri با استفاده از سه روش پیشنهادی بر پایه هیستوگرام و جداسازی بطن چپ در تصاویر کامل محور کوتاه cmri، سکته قلبی تشخیص داده شده است. در دو روش اول محل سکته قلبی طبق تقسیم بندی استاندارد موسسه قلب آمریکا برار بطن چپ نیز مشخص شده است. سپس تشخیص سکته های قلبی و محل آن با استفاده از سیگنال های ecg برای هر چهار بیمار مورد بررسی قرار گرفته است. برای تشخیص بر مبنای سیگنال های ecg از مشخصه st-elevation استفاده شده است. در این پروژه نشان دادا شده است که با استفاده از این روش و سیگنال های ecg نمی توان محل سکته های قلبی را تشخیص داد. در ادامه برای هر چهار بیمار در دوره های زمانی مختلف، پتانسیل های سطحی بدن بر روی نیم تنه نگاشته شده اند و نتایج برای تشخیص سکته های قلبی و محل سکته های قلبی مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج نشان می دهد از نگاشت های پتانسیل سطحی بدن نمی توان اطلاعات دقیقی در ارتباط با محل سکته قلبی به دست آورد. در پایان روش کاملا جدیدی بر مبنای تحلیل ناحیه ای نیم تنه برای استفاده از پتانسیل سطحی بدن در تشخیص محل سکته های قلبی بر اساس استاندارد در موسسه قلب آمریکا پیشنهاد شده است و مورد بررسی قرار گرفته است. در روش پیشنهادی جدید برای چهار بیمار نتایج بهتری در تشخیص محل سکته های قلبی نسبت به روش های موجود به دست آمده است.