سیستم های چندآنتنه که نوع خاصی از کانال چندورودی-جندخروجی (mimo) محسوب می شود. توانایی افزایش ظرفیت و نرخ ارسال اطلاعات در کانال های مخابراتی را بطور قابل ملاحظه ای افزایش می دهد. در عمل برای رسیدن به این ظرفیت نیاز به حذف تداخل بین آنتنی یا تداخل فضایی مر باشد. در این پایان نامه روش هارز مهم حذف تداخل قضایی معرفی شده و جهت بهینه سازی یکی از روش ها با نام پریکدر تاملینسون- هاراشیما، دو روش جدید پیشنهاد و ارزیابی شده است. این پریکدر که بعنوان یکی از رو ش های کارآمد و با پیچیدگی قابل قبول مطرح می باشد دارای تلفاتی است که باعث کاهش کرآیی آن می شود. این تلفات عبارتند از تلفات ماجولو، تلفات شکل دهی و تلفات توان. مهمترین این تلفات، تلفات ماجولو و تلفات شکل دهی می باشند. که بترتیب به نویزهای پایین و بالا بعنوان تلفات غالب وجود دارد. در این پایان نامه به منظور کاهش تلفات ماجولو در این پریکدر، بجای استفاده از آشکارسازی بر مبنای ماجولو در گیرنده، آْسشکارسازی با معیار حد اکثر پسین پیشنهاد می شود. با استفاده از این معیار، آشکارسازی در گیرنده ی پریکدر تاملینسون-هاراشیما اصلاح و نتیجه مرز تصمیم گیری بهینه می گردد. در دومین روش پیشنهادی، به منظور کاهش تلفات شکل دهی، روش شکل دهی، لتیس پیشنهاد می شود. از اینرو لتیسی بهینه با ابعاد بالا، جاگزین لتیس صحیح در عملکرهای ماجولوی پریکدر تاملینسون-هاراشیما می شود. همچنین جهت کاهش تلفات ماجولو در این روش، از روش متورم سازی لتیس استفاده می شود. علاوه بر این نشان داده می شود که هر دو روش پیشنهادی، بعلت عدم نیاز به عملیات برداری، برای کانال چندورودی-چندخروجی پخشی (مانند لینگ مستقیم در شبکه سیار) ، بسیار مناسب می باشند. در روش پیشنهادی مذکور در فوق، با استفاده از شبیه سازی کامپیوتری ارزیابی می شود. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که روش پیشنهادی اول نسبت به روش متداول، در سیگنال به نویزهای پایین،؛ بهره ای برابر 0.7db در منحنی احتمال خطا ایجاد می کند. نتایج شبیه سازی در مورد روش پیشنهادی دوم نیز، نشان دهنده کاهش توان ارسالی به مقدار تقریبی 0.85db است در نتیجه با استفاده از این روش می توان به کارایی روش متداول با توان کمتری دست یافت.