پیروزی انقلاب اسلامی ایران یک تحول مهم در جهان کنونی به شمار می رود که بسیاری از معادلات بین المللی را بر هم زد. ایران به عنوان ژاندارم منطقه خارومیانه و متحد غرب در دوره ی پهلوی محسوب می شد که پس از پیروزی انقلاب اسلامی دیگر این سیاست توسط مسئولان جمهوری اسلامی اجرا نمی شد، بلکه به عنوان یک حکومت مذهبی و حامی و پشتیبان نهضت ها و جنبش های آزادی بخش در جهان محسوب می شد که در صدد گسترش تشیع در خاورمیانه می باشد و همین امر باعث شد تا کشورهای این منطقه به دو گروه مخالف و موافق سیاست های حکومت اسلامی تبدیل شوند. پس از پیروزی انقلاب، دولت موقت با برچیدن پایگاههای شنود آمریکا در شمال کشور و اخراج مستشاران نظامی آمریکایی موضع گیری خود را نسبت به بلوک شرق ه روشن ساخت. تصرف سفارت آمریکا در ایران توسط دانشجویان پیرو خط امام شوروی را به سیاست های حکومت جدید ایران به شرق امیدوار ساخت و به این حکومت به دیده ی مثبت نگاه می کرد، ولی نگران حمایت های ایران از مردم مسلمان افغانستان و جمهوری های مسلمان نشین جنوب شوروی در برابر گسترش نفوذ شوروی بود. از طرف دیگر آمریکا نسبت به انقلاب مردم ایران اعتمادی نداشت ولی از ترس این که فشار زیاد بر ایران باعث تنفر شدید ایران نسبت به غرب شده و در دامن شوروی بیفتد، در بعضی موارد نسبت به ایران سیاست های محتاطانه ای در پیش می گرفت. جبهه گیری آمریکا و شوروی در قبال انقلاب اسلامی ایران و نیز همکاری بعضی از قدرتهای غربی در افشای ماهیت گروههای چپ حکایت از تداوم جنگ سرد در منطقه داشت.