امروزه در اقتصاد کشورهای پیشرو، موازنه میان دانش و سایر منابع، به نفع دانش تغییر یافته است، به گونه ای که دانش به عاملی تعیین کننده در زندگی حتی بیش از زمین، کار و سرمایه تبدیل شده است. با وجود اینکه دانش به عنوان منبع مهمی برای بقای سازمان ضروری است و شرط موفقیت سازمان ها دستیابی به یک دانش و فهم عمیق در تمامی سطوح است، اما باز هم بسیاری از سازمان ها هنوز به مدیریت دانش به طور جدی توجه نکرده اند. هدف از این تحقیق این است که رابطه بین قابلیت شرکت های بیمه در بکارگیری مدیریت دانش را با اثربخشی سازمانی مورد بررسی قرار دهد که اطلاعات مورد نظر با استفاده از روش کتابخانه ای و توزیع پرسشنامه بین جامعه آماری بدست آمده است. این پژوهش توصیفی تلقی می شود واز نوع همبستگی می-باشد. و برای بررسی رابطه متغیرهای مستقل (قابلیت های فراساختاری و فرایندی مدیریت دانش) و متغیر وابسته (اثربخشی سازمانی) از آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان دهنده این است که استفاده و سرمایه گذاری در قابلیت های مورد نیاز شرکت های بیمه در مدیریت دانش رابطه معنی دار و مثبتی با اثربخشی سازمان ها دارد، بررسی فرضیه های فرعی تحقیق نشانگر این است که متغیرهای فراساختاری مدیریت دانش (فرهنگ، تکنولوژی و ساختار) و قابلیت های فرایندی مدیریت دانش (کسب، تبدیل، کاربرد و حفظ دانش) رابطه ای مثبت و معنادار با اثربخشی سازمانی دارند.

پژوهش حاضر با موضوع بررسی تاثیر پیوستن ایران به سازمان جهانیwto بر محصولات صنایع پتروشیمی و راهکارهای مقابله با انحرافهای احتمالی، با فرضیاتی از قبیل: فرضیه 1): جایگاه صنعت پتروشیمی با توجه به وضعیت ایران در پیوستن به سازمان تجارت جهانی مناسب نیست فرضیه 2): با توجه به وضع موجود، صنعت پتروشیمی از پیوستن به سازمان تجارت جهانی به مزیتهای ذیل دست پیدا خواهد کرد فرضیه 3): موارد ذیل به عنوان عوامل موفقیت در پیوستن به wto می باشد. فرضیه 4): پیش بینی می شود با وضعیت موجود پیوستن به سازمان تجارت جهانی صنایع وابسته دچار تحولات زیادی شده و با تهدید روبرو شوند، در جامعه مدیران شرکت صنایع پتروشیمی ایران انجام پذیرفت. برای اجرای پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردید. بعد از جمع آوری و تحلیل داده ها نتایج به این شرح مورد بررسی قرار گرفت: فرضیه اول با احتمال 95% رد می شود و می توان چنین نتیجه گرفت که مدیران و متخصصان شرکت بازرگانی پتروشیمی ایران با نامناسب بودن جایگاه صنعت پتروشیمی با توجه به وضعیت ایران در پیوستن به سازمان تجارت جهانی موافق نیستند. فرضیه دوم با احتمال 99% رد می شود. به بیان دیگر، بین پاسخ مدیران و متخصصان شرکت بازرگانی پتروشیمی ایران به سئوالات مربوط به فرضیه دوم اختلاف آماری معنی داری وجود دارد. در نتیجه از نقطه نظر مدیران و متخصصان شرکت بازرگانی پتروشیمی ایران، صنعت پتروشیمی با توجه به وضع موجود، از پیوستن به سازمان تجارت جهانی به مزیتهای دستیابی به بازارهای جهانی، مزیتهای نسبی رقابتی و تولید با قیمت مناسب محصولات دست پیدا نخواهد کرد. فرضیه سوم با احتمال 99% تأیید می شود. می توان گفت، موارد خصوصی سازی صنایع، توسعه نام تجاری و ارائه خدمات پس از فروش به عنوان عوامل موفقیت در پیوستن به wto می باشد. فرضیه چهارم با احتمال 99% تأیید می شود. نتیجه این چنین می شود که: از نقطه نظر مدیران و متخصصان شرکت بازرگانی پتروشیمی ایران پیش بینی می شود با وضعیت موجود پیوستن به سازمان تجارت جهانی صنایع وابسته دچار تحولات زیادی شده و با تهدید روبرو شوند. در این راستا پیشنهاداتی هم ارائه گردید.