پپتیدها پتانسیل زیادی به عنوان دارو دارند ولی به دلایل مختلف مثل هضم توسط پروتئازها، انتقال کم از غشا و انعطاف پذیری بالا استفاده از آن ها محدودیت هایی دارد. برای جلوگیری از استفاده مقادیر بالای داروها، انتقال ویژه بافتی و کاهش اثرات جانبی آن ها، نیاز به سیستم های حامل دارورسانی احساس می گردد. بروینین- 2r ، پپتیدی 12 آمینواسیدی و یک ماده ی دفاعی غیر همولیتیک است؛ ساختاری آمفی پاتیک دارد، انتهای آمینو آن و انتهای کربوکسیل دارای لوپ است که به وسیله یک پیوند دی سولفیدی درون توالی ایجاد شده است؛ دارای طیف وسیعی از عملکردها ی زیستی از جمله خاصیت ضد سرطانی و ضد میکروبی میباشد. تعیین اندازهی میسل های نانو ذرات پلیمری pla-peg-pla و تأیید بارگذاری بروینین- 2r روی نانو ذرات با استفاده از sem و طیف سنجی ft-ir صورت گرفت. بررسی اثر زیستی بروینین- 2r و نانو ذرات، با تیمار سلولهای سرطانی ags ، kyse-30 و hepg2 با غلظتهای مختلف نانو ذرات پلیمری، بروینین- 2r و نانو ذرات بارگذاری شده با بروینین- 2r و انجام آزمون های mtt و nr صورت گرفت. مقایسهی نتایج mtt و nr نشان داد که شکل کپسوله شدهی بروینین- 2r بسیار موثرتر از شکل آزاد آن در توقف رشد سلولها عمل میکند و نانو ذرات پلیمری تأثیر بسزایی را در رهش آهستهی دارو، افزایش نیمه عمر آن در جریان خون، کاهش دوز مصرفی بروینین- 2r و کاهش اثرات جانبی آن بر روی بافتهای سالم دارد. اثرات مهاری بروینین- 2r در حالت آزاد و بارگذاری شده در نانو ذرات، به روش تعیین حداقل غلظت مهاری ) mic ( بر روی باکتری های گرم مثبت و منفی استاندارد مطالعه شد و نتایج تأیید کننده ی اثر ضد باکتریایی پپتید است که شکل بارگذاری شده ی پپتید در نانو ذرات موثرتر از بروینین- 2r آزاد می باشد. تست های بقا نشان داد که نانو ذرات پلیمری pla-peg-pla دارای زیست سازگاری مطلوب می باشد و ویژگی لازم برای کاربرد به عنوان نانو حامل های داروهای پپتیدی را دارد.