نام پژوهشگر: فریدون اکبری شِلدره
مریم حق شناس علی اکبر عطرفی
چکیده تاریخ ادبیات روند تحول و تغییر و تطوّر زبان و ادبیات را در گذر زمان نشان می دهد. در واقع باید نقطه عطف های تاریخ ادبیات را در بزنگاه های تغییر، در لحظاتی که ادبیات در مسیر تحول گام بر می دارد، جستجو کرد. دو دانش تاریخ و ادبیات در حیط? تاریخ ادبیات دو مفهوم جدا از هم نیستند بلکه مفهوم مشترکی را شکل می دهند. در واقع آن چه در این دانش گفته می شود، تاریخِ ادبیات است. بنابراین مولفه ها و مواد تاریخ و یا ادبیات صرف، با مولفه-های تاریخ ادبیات فرق های اساسی دارد و از این فرق ها، تفاوت روش و رویکرد ناشی می-شود. پس مورخان ادبی باید نهایت دقت را در گزینش رویکرد و روش مناسب برای نگارش تاریخ ادبیات به کار برند و شناخت و آگاهی بسیاری از قلمروها و زمینه های تاریخ-ادبیات داشته باشند. قدمت تاریخ ادبیات نویسی در ایران به حدود یک قرن می رسد. رویکردی که بیشترِ تاریخ-ادبیات ها برگزیده اند، معطوف به تاریخ سیاسی و اجتماعی است و وجه غالب این کتاب ها، بعد زندگی نامه ای و وقایع نگارانه است. این رویکرد را حتی در تاریخ ادبیات هایی که برای مدارس در بین سال های 1357 تا 1390 نگاشتند، به خوبی می توان دید. هدف ما در این تحقیق شناساندن و تحلیل کتاب های شاخص تاریخ ادبیات و در ادامه بررسی سیر تاریخ ادبیات در سه مقطع ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان، با دیدگاه انتقادی و تحلیلی است. سعی کردیم تمام نگاه ها به سمت کاربردی شدن تاریخ ادبیات سوق داده شود و نیز خارج شدن این درس از حالت خشک و ایستایی، از اهداف این تحقیق است.