در این تحقیق برهمکنش سیپروفلوکساسین با آمینو اسیدها و ثابت تشکیل کمپلکس های حاصله توسط روش اسپکتروفلورومتری مورد مطالعه قرار گرفت، طیف های فلوئورسانس داروی سیپروفلوکساسین در حضور هر یک از آمینو اسیدها با برانگیختن در طول موج345 نانومتر بدست آمد. طیف های حاصل از محلول های سیپروفلوکساسین حاوی آمینو اسیدها شدت کمتری را در ناحیه360 تا 560 نانومتر در مقایسه با محلول حاوی سیپروفلوکساسین تنها نشان داد. ثابت خاموشی برهمکنش سیپروفلوکساسین و آمینو اسیدها توسط معادله اشترن- ولمر محاسبه شد. ثابت تشکیل هم با استفاده از برنامه datan بدست آمد و نتایج نشان دادند که بیشترین برهمکنش سیپروفلوکساسین با آمینو اسید آسپارتیک اسید است و سیپروفلوکساسین نسبت به این آمینو اسید گزینش پذیرتر عمل می کند. آمینواسید آسپارتیک اسید که حاوی گروه کربوکسیل در زنجیره جانبی r است قدرت اسیدی بالایی دارد و به عنوان یک پروتون دهنده ی قوی عمل می کند بنابر این تشکیل پیوند هیدروژنی با سیپروفلوکساسین سبب کاهش شدت فلوئورسانس و مقداری جابجایی هیپسوکرومیک میگردد. مطالعات محاسباتی نیز روی کمپلکس آسپارتیک اسید و سیپروفلوکساسین برای تخمین انرژی برهمکنش انجام شد. حلالها نیز بسته به خصوصیاتشان سبب تغییر در شدت، موقعیت و شکل طیف های جذبی و نشری ترکیبات می شوند. رابطه بین اختلاف سطوح انرژی سیپروفلوکساسین و پارامترهای قطبیت حلال مورد بررسی قرار گرفت. پارامترهای قطبیت حلال در تعیین مکانیسم برهمکنش شناساگر و حلال به کار می روند. همبستگی سولواتوکرومیک نیز برای برآورد ممان دو قطبی حالات پایه (?g) و برانگیخته (?e) مورد استفاده قرار گرفت. همچنین تغییر در ممان دوقطبی (??) از روش جابجایی سولواتوکرومیک مورد بررسی قرار گرفت.