بیماری ام-اس نوعی بیماری مزمن دستگاه اعصاب مرکزی (مغز و نخاع) است که در اثر تخریب سلول های عصبی ایجاد می گردد. هر سلول عصبی یا نورون از بخشی به نام جسم سلولی، شاخه ای بلند به نام آکسون و یک یا چند شاخه نازک و کوتاه به نام دندریت تشکیل شده است. اطراف آکسون و دندریت های هر سلول عصبی با پوشش یا غلاف مخصوصی به طور کامل احاطه شده است که به غلاف میلین معروف است. وظیفه این غلاف که تقریبا مشابه پوشش عایق اطراف سیم برق است، محافظت و کمک به افزایش سرعت انتقال پیام های الکتریکی است که در سراسر سلول های عصبی بدن جریان دارد. صدمه دیدن غلاف میلین اطراف سلول های عصبی در هر کدام از اندام های فوق می تواند منجر به بروز علائم ام- اس در آن قسمت گردد . این بیماری متأثر از فاکتورهای محیطی نیز می باشد. از طرفی اصفهان یکی از مناطق پرخطر درزمینه ی ابتلا به این بیماری گزارش شده است. در بسیاری از تحقیقات انجام شده ارتباط بین این بیماری با فلزاتی نظیر روی، مس و آهن بررسی شده است. پژوهشگران به موثر بودن غلظت عناصری مثل آهن، آلومینیوم و فلوئور روی سیستم عصبی پی برده اند. محققان و پژوهشگران بیماری های خاص، غلظت عناصر بدن این بیماران را با استفاده از نمونه های خونی یا مایع نخاعی پیگیری کرده اند؛ لذا در این مطالعه سعی بر آن است تا با استفاده از نمونه-های خونی، ارتباط بین تعدادی از عناصر سنگین و این بیماری و نیز مرتبط بودن برخی عناصر شاخص موجود در منطقه اصفهان با بیماری مورد نظر بررسی شود. ما در این تحقیق با توجه به تحقیقات قبلی، میزان بودجه در دسترس برای انجام آزمایش، مدت زمان ممکن برای انجام یک پایان نامه، امکانات در دسترس و سایر پارامترهای موثر، از بین عناصر موثر بر سیستم عصبی، دو عنصر سلنیم و فلوئور را برای تحقیق انتخاب کرده ایم. در این پژوهش، مقادیر غلظت عناصر خون بیماران، توسط روش فعال سازی نوترونی اندازه گیری شد. میزان دو عنصر سلنیم و فلوئور در خون اندازه گیری و با نمونه های شاهد مقایسه شد. براساس نتایج بدست آمده میزان سلنیم در خون بیماران ام اس کمتر از میزان نرمال و میزان فلوئور در گستره طبیعی بود.