این پژوهش با هدف، مقایسه ی میزان مهارت های اجتماعی، اضطراب و پرخاشگری بین کودکان 12-7 ساله ی گروه آموزش موسیقی و گروه غیرموسیقی در شهر شیراز، صورت گرفته است. این پژوهش از نوع علی- مقایسه ای و با مقایسه ی دو گروه 60 نفره انجام گرفت. ابتدا 4 مرکز موسیقی به صورت تصادفی از بین 43 مرکز انتخاب شد و سپس همه ی کلاس های موسیقی کودکان در این مراکز به صورت خوشه ای مرحله ای تصادفی انتخاب شدند. برای سنجش مهارت های اجتماعی کودکان، از مقیاس مهارت های اجتماعی ماتسون (فرم کودکان) و برای سنجش پرخاشگری از زیر مقیاس پرخاشگری و سرکش بودن از همان مقیاس و همچنین برای سنجش میزان اضطراب، از مقیاس اضطراب کودکان اسپنس استفاده شد. از آزمون تی مستقل برای تفاوت میزان متغیرها در دو گروه، و از تحلیل واریانس دو راهه برای بررسی تعامل در دو جنس استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد میزان مهارت های اجتماعی کودکان گروه آموزش موسیقی به طور معناداری (05/0 p<) بالاتر از گروه غیرموسیقی بود. همچنین میزان اضطراب کودکان گروه موسیقی نیز به طور معناداری (05/0 p<) نسبت به گروه غیرموسیقی پایین تر بود، اما در میزان پرخاشگری دو گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد. همچنین نتایج نشان داد که بین میزان مهارت های اجتماعی گروه موسیقی و گروه غیرموسیقی به لحاظ جنسیت تعامل معناداری وجود داشت. اما در مورد اضطراب و پرخاشگری تعامل معنادار نبود. کلید واژه ها: موسیقی، مهارت های اجتماعی، اضطراب، پرخاشگری.