تلمیح یکی از منابع ادبی است که ممکن است برای برای مترجمین مشکل ساز شود. مشکل آفرینی تلمیح نتیجه دو عامل است: ضمنی بودن آن و آشنا در نظر گرفتن خوانندگان با منابع تلمیحات. در این مطالعه همه تلمیحات وابسته به انجیل در کتاب «سالار مگس ها» به همراه معادل های فارسی به دست آمده از سه ترجمه مختلف به منظور به دست آوردن دفعات تکرار استراتژی های ترجمه بررسی شدند. سپس ده مورد از عبارات تلمیحی که برای ترجمه آن ها از استراتژی های متفاوتی استفاده شده بود به شکل یک پرسش نامه درآمد و ده دانشجوی رشته ی مترجمی آن ها را بر اساس مدل سنجش کیفیت ترجمه فرحزاد (1992) و مجموعه استراتژی های ارائه شده توسط لپیهالم (1997) ارزیابی کردند. نتایج حاصل از این ارزیابی برای محاسبه میزان کارامدی استراتژی های ترجمه مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که در مورد اسامی خاص، استراتژی که بیشترین موارد استفاده را داشته است ابقای اسم و در مورد عبارات تلمیحی ترجمه تحت الفظی بوده است. در مورد اسامی خاص، مترجمین همچنین از استراتژی هایی استفاده کرده اند که مشمول مجموعه استراتژی های لپیهالم نیستند. با وجود تفاوت های جزئی، هرسه مترجم در اکثر موارد از استراتژی هایی برای ترجمه تلمیح استفاده کرده اند که ترجمه را به سمت غرابت سازی سوق داده اند و بنابراین توجه بیشتری را به متن مبدأ معطوف داشته اند. در رابطه با میزان کارامدی استراتژی ها، بیشترین کارایی مرتبط با ابقای اسم به همراه توضیحات بیشتر در مورد اسامی خاص و افزودن زیرنویس در مورد عبارات تلمیحی بود.