در مهندسی عمران رفتار سازه ها در مقابل نیروهای زلزله یکی از مسائل مهم و پیچیده می-باشد و به همین منظور محققین تلاش های بسیاری در خصوص تبدیل بارهای دینامیکی ناشی از زلزله به بارهای استاتیکی معادل نظیر آن انجام داده اند. روش های گوناگونی در همین راستا ارائه شده است. روش هایی نظیر محاسبه بارهای جانبی به روش استاتیکی، روش تحلیل طیفی و روش تحلیل تاریخچه زمانی، که همگی در آئین نامه کشورهای مختلف وجود دارند. نکته اساسی که در این تحقیق به آن توجه شده کاربرد این روش ها و مقایسه آنها با هم و محاسبه بارهای معادل استاتیکی برای سازه های اسکلتی با رفتار برشی به روش-های بهینه سازی است. نتایج نشان می دهد جابجایی و نیرو محاسبه شده در روش استاتیکی موجود در آئین نامه در قاب های کوتاه، متوسط و بلند مقدار دست بالایی نسبت به روش های دیگر آئین نامه ارائه می دهد و روش تحلیل طیفی نسبت به نتایج تاریخچه زمانی و بهینه سازی مقدار کمتری در جابجایی و نیرو محاسبه می کند. از آنجاکه روش بهینه سازی مورد استفاده در این تحقیق بر اساس جابجایی های روش تاریخچه زمانی عمل می کند نیروی محاسبه شده در این روش نسبت به روش تاریخه زمانی کمتر می باشد.