گلابی (pyrus commonis l.) به عنوان یکی از مهمترین میوه های مناطق معتدله در دنیا محسوب می گردد. اکثر ارقام گلابی خود ناسازگار بوده و برای تولید میوه تجاری نیاز به گرده دهنده مناسب و سازگار دارند. بنابراین چگونگی تشکیل میوه و تعیین سازگاری در ارقام مختلف گلابی برای تولید میوه در حد مطلوب ضروری است. در این تحقیق که در سال 1391 در شهر چناران انجام شد، ارقام مادری و روش های گرده افشانی به صورت جداگانه و به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک کامل تصادفی با 10 تکرار مورد بررسی قرار گرفت. جهت انجام این تحقیق، 2-3 روز قبل از شکفتن گل ها، از کاغذهای مومی (ایزولاتور) جهت ایزوله کردن گل ها از گرده های خارجی استفاده شد. در هر ایزولاتور 25-30 عدد گل قرار گرفته و در زمان مناسب گرده افشانی شدند و میزان باروری با شمارش میوه های هر تیمار مشخص و یادداشت برداری گردید. فنولوژی گلدهی ارقام نیز بخش دیگر این تحقیق بود و روند گلدهی ارقام از هنگام غنچه تا ریزش گلبرگ ها مورد بررسی قرار گرفت. از دینامیک گلدهی جهت تعیین درصد تداخل زمانی دوره گلدهی ارقام استفاده شد. میانگین نهایی تشکیل میوه در هر رقم مشخص کرد که گرده افشانی آزاد با 75/10درصد باروری، بهتر از خودگرده افشانی مصنوعی (76/2 درصد) و خودگرده افشانی طبیعی (58/0 درصد) بوده است. بهترین رقم گرده زا برای رقم درگزی1، رقم بردیجون با 100 درصد تداخل زمانی و 35/30 درصد باروری، برای رقم درگزی2، ارقام اسپادانا و بردیجون با تداخل زمانی بیش از 75 درصد و بیش از 25 درصد باروری، برای رقم کوشیا، رقم بردیجون با 100 درصد تداخل زمانی و 6/38 درصد باروری، برای رقم اسپادانا، ارقام بردیجون و ویلیامز با تداخل زمانی کامل و به ترتیب با 9/12 و 7/12 درصد باروری و برای رقم ویلیامز، رقم بردیجون با بیش از 75 درصد تداخل زمانی و 5/16 درصد باروری شناخته و معرفی شدند.