با افزایش تعداد کاربران بی سیم یکی از راهکارهای پیشنهاد شده برای افزایش کارآیی شبکه توسط استاندارد lte بکارگیری شبکه ناهمگن شامل مجموعه ای از ایستگاههای پایه ماکرو، پیکو، فمتو، و رله های مخابراتی و آنتنهای توزیعی است. ایجاد چنین ساختاری همانند هر پدیده ی نوظهور دیگر در کنار مزایایی که ایجاد می کند چالش هایی را نیز برای اپراتورهای شبکه به همراه دارد. مطالعه و تحقیق پیرامون این چالش ها بطور گسترده ای توسط محققین صورت گرفته است. یکی از این چالش ها که ارتباط مستقیم با چالش های دیگر دارد تداخل ناشی از کاربران و ایستگاههای پایه در فراسو و فروسو است که تکنیک های مطرح شده برای کاهش آن معرفی -گردید. اهمیت تداخل از این جهت است که با افزایش آن کارآیی شبکه و در نتیجه احتمال پوشش کاربران کاهش می یابد. بنابراین ارائه ی روشی برای کاهش تداخل منجر به افزایش احتمال پوشش و بطور معادل کاهش احتمال قطعی می شود. یکی از راهکارهای کاهش تداخل بکارگیری الگوریتم های کنترل توان است. در این پایان نامه با معرفی مدل فرآیند نقطه ای پواسون که در طراحیِ شبکه بکارگرفته شد، رابطه ی احتمال پوشش و قطعی در چنین ساختاری به دست آمد. در ادامه مشاهده گردید که اثر نویز در شبکه قابل چشمپوشی است و بنابراین روابط احتمال پوشش و قطعی ساده تر می شود. براین اساس به دنبال ارائه ی راهکاری برای بهبود کارآیی شبکه و افزایش احتمال پوشش و در نتیجه کاهش تداخل بودیم و در این راستا یک الگوریتم کنترل توان مبتنی بر کاهش احتمال قطعی پیشنهاد شد و کارآیی آن در یک شبکه دو لایه ای و سپس در حالت کلی و در شبکه k لایه ای مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین ملاحظه شد که نتایجِ شبیه سازی ارائه شده ، نتایج ریاضی به دست آمده را تأیید می کند. تمامی شبیه سازی های انجام شده در این پایان نامه در حالت فروسو و با دسترسی باز انجام شده است. بنابراین کاربر هیچ گونه محدودیتی در انتخاب ایستگاه پایه ارائه دهنده ی سرویس نخواهد داشت. کاربرِ نوعی که در اینجا مورد مطالعه قرار گرفته است در مبدأ مختصات واقع شده است که البته این فرض هیچ لطمه ای به کلیتِ مسئله وارد نخواهد کرد. در مجموع در این پایان نامه یک الگوریتم کنترل توان بر مبنای کاهش احتمال قطعی پیشنهاد گردید. سپس شرایط همگرایی الگوریتم کنترل توان پیشنهادی بررسی شد. به منظور اطمینان یافتن از صحتِ نتایج ریاضی، با پیاده سازی الگوریتم کنترل توان پیشنهادی در یک شبکه سلولی ناهمگن مقایسه ای بین منحنی احتمال پوشش در دو حالت: 1) وقتی الگوریتم کنترل توان پیاده سازی نشده باشد، 2) وقتی الگوریتم کنترل توان پیاده سازی شده باشد، انجام گرفت. تغییر پارامترهای مختلف بکارگرفته شده در رابطه ی احتمال پوشش نشان داد که بکارگیری الگوریتم کنترل توان پیشنهادی، همواره کارآیی شبکه سلولی ناهمگن را با افزایش احتمال پوشش بهبود می دهد.

به منظور مطالعه سطوح مختلف پودر گیاه نعناع فلفلی بر سیستم ایمنی جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی، تعداد 192 قطعه جوجه یک روزه (راس 308) با 4 تیمار، 4 تکرار در هر تیمار و 12 قطعه جوجه در هر تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی مورد استفاده قرار گرفت. تیمارهای غذایی شامل جیره پایه (شاهد)، جیره پایه مکمل شده با 1 و 2 درصد پودرنعناع فلفلی و جیره پایه مکمل شده با 300 میلی گرم ویتامین e در هر کیلوگرم جیره بودند. جهت اعمال تنش گرمایی، دمای سالن از روز 35 تا 42 پرورش، روزانه به مدت 8 ساعت در دمای 34 درجه سانتی¬گراد تنظیم گردید. نتایج نشان داد که بین تیمارها در تیتر آنتی بادی کل علیهsrbc در 35 و 42 روزگی اختلاف معنی¬داری وجود دارد، بطوریکه بیشترین میزان تیتر آنتی بادی کل مربوط به تیمار 1 درصد پودر نعناع فلفلی می¬باشد (05/0p<). اختلاف معنی¬داری بین تیمارها در نسبت هتروفیل به لنفوسیت در 28 روزگی مشاهده شد. در این رابطه، پرندگان تیمار شده با 300 میلی¬گرم ویتامین e بیشترین میزان نسبت هتروفیل به لنفوسیت را نشان دادند (05/0p<). شمار کل گلبول های سفید بین تیمارها در 42 روزگی معنی دار بود و بیشترین و کمترین میزان آن به ترتیب مربوط به جیره مکمل شده با تیمارهای 2 درصد پودر نعناع فلفلی و ویتامین e بود (05/0p<). مقادیر سرمی کلسترول، تری گلیسرید، ldl وvldl در جوجه های دریافت کننده تیمار پایه بیشتر بود، اما مقدار hdl در جوجه های تیمار شده با 1 درصد پودر نعناع فلفلی بیشتر بود (05/0p<). وزن نسبی اندام های لنفاوی (بورس و طحال) در بین تیمارها مشابه بود، ولی وزن نسبی کبد در جوجه¬های تیمار شده با 1 درصد پودر نعناع فلفلی به طور معنی¬داری بیشتر از گروه شاهد بود (05/0p<). بطور کلی این مطالعه نشان داد که استفاده از پودر نعناع فلفلی در جیره جوجه های گوشتی تحت تنش گرمایی سبب بهبود فعالیت سیستم ایمنی پرنده می گردد.