افزایش ظرفیت باربری عناصر سازه (افزایش سختی و مقاومت) به منظور مقابله با نیروهای جانبی ناشی از زلزله، یکی از روش های رایج در مهندسی عمران می باشد. یکی دیگر از روشهای مقابله با نیروهای جانبی ناشی از زلزله، کاهش نیروی وارد بر سازه و افزایش قابلیت اتلاف انرژی در سازه با افزایش میرائی سازه می باشد. در این تحقیق عملکرد لرزه ای سازه های فولادی 3و9و15 طبقه با سیستم قاب خمشی فولادی و مجهز به میراگر ویسکوز مورد ارزیابی قرار گرفت. در مرحله اول مطابق آیین نامه ubc 97 تحلیل خطی صورت گرفت و در مرحله دوم بوسیله تحلیل تاریخچه زمانی، سازه های فولادی مورد ارزیابی قرار گرفت و مشاهده گردید که با به کار بردن میراگر در تحلیل خطی طبق آیین نامهubc 97 پارامترهایی همچون جابه جایی طبقات، برش پایه و انرژی جذب شده توسط قاب فولادی به مقدار قابل توجهی کاهش می یابد. همچنین با تحلیل تاریخچه زمانی در برش پایه کاهش قابل توجهی مشاهده شد. با مقایسه دو حالت با میراگر و بدون میراگر مشاهده گردید با افزایش سطح ایمنی سازه ها در برابر زلزله های نزدیک به گسل، ابعاد اجزای سازه ای و به تبع آن، هزینه ساخت سازه کاهش خواهد یافت.