رویکرد غالب در مطالعات باستان شناسی پیرامون دوره آغاز عیلامی تاکید زیادی بر چگونگی شکل گیری حکومت های اولیه، بازرگانی و تجارت و به صورت کلی ساختار اداری - سیاسی در محوطه های مربوط به این دوره داشته است. در این میان یکی از داده های حائز اهمیت در این دوره واحد های ساختمانی است که در بسیاری از محوطه های آغز عیلامی از جمله ملیان، یحیی، شوش، تل قضیر، سیلک و قلی درویش شناسایی شده است، اما کمتر مورد تجزیه و تحلیل های هماهنگ و یکپارچه قرار گرفته است. در صورتی که مطالعه ی تطبیقی بناهای به دست آمده از دوره آغاز عیلامی در کنار یکدیگر می تواند منجر به یافتن رابطه ای منطقی میان واحد های اندازه گیری استفاده شده در بناها شود که نشان از نوعی نظارت بر ساختمان سازی در این دوره می باشد.