روش کار در این پژوهش درسه سطح انجام شده است : درارزیابی کمی، یافته ها نشان می دهد که سطح ومقیاس تغییروتحولات کاربری های شهری مصوب طرح تفصیلی درحالت کلی درطیفی از کاربری های کاملا عمومی وخصوصی وجهت گیری تغییرکاربری ها به سمت این دو طیف می باشد. بطوریکه متناسب با تغییرکاربری ها به زیان کاربری های غیرانتفاعی عمومی، می توان میزان عدم تحقق کاربری ها را مورد قضاوت قرار داد. باتوجه به اینکه تغییرکاربریها منجر به بروز ناسازگاری ها بین کاربری ها می شود ارزیابی کیفی مطرح و نتیجه حاصله از تجزیه وتحلیل سازگاری بین کاربری های محدوده، 30درصد ناسازگاری بین کاربری های منطقه رانشان می دهدکه پیش بینی می شود، درصورت عدم برنامه ریزی و کنترل و نظارت ، درجه ناسازگاری در سالهای آتی افزایش یابد. ازکل پرونده های طرح شده درکمیسیون ماده 5 زنجان دردوره مورد بررسی(92-84) بیشترین مواردمربوط به تغییرکاربری مسکونی به انتفاعی با 47 مورد پرونده می باشد که نشان می دهد بیشترین پرونده ها متقاضی تغییرات مابین کاربری های غیرانتفاعی عمومی،انتفاعی ومسکونی می باشند. شکاف روبه گسترش بین منافع عمومی و خصوصی موردانتظار از زمین شهری از دلایل اصلی عدم تحقق کاربری های طرح تفصیلی می باشد.