گردشگری روستایی می تواند نقش عمده ای در توانمندسازی مردم محلی و تنوع بخشی به رشد اقتصادی و نیز خلق فرصت های شغلی جدید در ارتباط تنگاتنگ با سایر بخش های اقتصادی ایفا نماید. در این بین توجه به عوامل محیطی و جغرافیایی می تواند نقش موثری در این امر داشته باشد. توسعه گردشگری روستایی با مدنظر داشتن توانمندی های محیطی و همچنین دارا بودن اهداف توسعه پایدار می تواند نقش مهمی در توسعه همه جانبه شهرستان چابهار ایفا نماید. این پژوهش نیز بر اساس روشی تحلیلی ـ آماری و بهره گیری از شاخص های جغرافیایی طبیعی و انسانی و نیز بهره مندی از ابزارهای تحلیلی gis و spssبه تهیه داده های اولیه دهستان های مختلف شهرستان چابهار و تحلیل شاخص ها پرداخته و در نهایت با استفاده از دو مدل تحلیل عاملی و خوشه ای به اولویت بندی دهستان ها جهت برنامه ریزی توسعه گردشگری روستایی اقدام نموده است. نتایج بیانگر آن بودند که دهستان کمبل سلیمان در بهترین وضعیت و دهستان پیر سهراب در بدترین وضعیت به لحاظ برخورداری از شرایط شاخص های جغرافیایی انسانی و طبیعی جهت توسعه گردشگری توریسم برخوردار می باشند. نقش جذابیت های طبیعی در توسعه گردشگری روستایی و نقش آن در برنامه ریزی این نوع گردشگری بسیار مهم و ضروری می باشد و از طرف دیگر ایجاد تسهیلات در راستای توسعه گردشگری که جنبه انسانی جغرافیا می باشد نیز از اهمیت خاصی برخوردار بوده که دهستان کمبل سلیمان دارای چنین وضعیتی می باشد که راه های ارتباطی و فاصله تا مرکز بخش و شهرستان از وزن بالایی در این دهستان بهره مند بوده و توجه بیشتر مسئولان را می طلبد. در پایان پیشنهاداتی جهت توسعه مناسب گردشگری روستایی شهرستان چابهار ارائه شده است.