ترسیب کربن به عنوان بخشی از چرخه کربن، واژه ای است که برای تشریح تبادل کربن، به اشکال گوناگون مانند دی اکسیدکربن به کار می رود. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر اندام های گیاهی ریشه، ساقه و برگ دو گیاه قیچ (zygophyllum atriplicoides) و گروج (gymnocarpus decander) در عمق خاک (0 تا 15 و 15 تا 30 سانتی متری) بر ترسیب کربن و برخی ویژگی های خاک در منطقه صالح آباد فاصله 41 کیلومتری شهرستان حاجی آباد و 206 کیلومتری شمال بندرعباس در سال 1391 طراحی و اجرا گردید. نتایج نشان داد که خاک دارای گیاه قیچ دارای درصد اشباع خاک، درصد رطوبت، درصد نیتروژن و درصدکربن آلی بیشتری بود؛ در حالی که هدایت الکتریکی در خاک دارای گروج بیشتر بود. همچنین عمق 0 تا 15 دارای هدایت الکتریکی، درصد نیتروژن و درصد کربن آلی بیشتر و درصد رطوبت کمتری نسبت به عمق 15 تا 30 سانتیمتری بود، که تقریبا برای هر دو گیاه به همین صورت بود. خاک دارای گیاه قیچ و عمق 0 تا 15 نسبت به گیاه گروج و عمق 15 تا 30 سانتی متری دارای درصد رس و سیلت بیشتر و درصد شن کمتری بود. نتایج تجزیه رگرسیون گام به گام نیز نشان داد که دو صفت درصد نیتروژن و درصد رطوبت خاک مهمترین صفات موثر بر ترسیب کربن خاک می باشند. همچنین گیاه قیچ دارای کربن ذخیره شده بیشتری در بافت های خود بود، که در هر دو گیاه ساقه و برگ به ترتیب بیشترین و کمترین کربن آلی ذخیره شده را داشتند. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که در منطقه صالح آباد بیشترین مقدار ترسیب کربن در عمق 0 تا 15 سانتی متری خاک دارای گیاه قیچ به دست آمد. اضافه بر این ساقه های این دو گیاه دارای توانایی بیشتری در ترسیب کربن بودند.