آنچه که از مرور مباحث مرتبط با معماری ویژه نابینایان بر می آید، به نظر می رسد که در طی گذر زمان، با وجود اصول و استانداردهایی جهت طراحی فضای مناسب برای آنان هنوز توجه چندانی به این مهم در ایران نشده است. در واقع همواره معماری تلفیقی از هنر و دانش در راستای خلق محیطی بر پایه بینایی بوده است؛ و از آنجایی که آمار نابینایان کشور نشان می دهد هر روزه بر تعداد افراد غیر شاغل نابینا افزوده می شود و نوجوانان پس از فراغت از تحصیل بدون شغل می مانند. لذا موضوع و هدف این تحقیق طراحی داخلی آموزشکده هنر متناسب با ادراک و ناتوانائی های کودکان و نوجوانان نابینا و کم بینا است چرا که کسب مهارت های هنری نقش اقتصادی قابل توجهی در ایجاد اشتغال برای نابینایان، پر کردن سازنده اوقات فراغت و توانمند سازی آنان، با تقویت سایر حواس دارد. برای رسیدن به این هدف مهم در این تحقیق ابتدا به معرفی نابینا سپس به ارائه مبحثی در زمینه لزوم آموزش هنر به نابینایان و انواع هنرهای متناسب با توانایی های آنان و در ادامه به نحوه ادراک نابینا از فضا و در آخر به ارائه راهکارهایی جهت ارتقاء کیفیت فضاهای داخلی آموزشکده های هنر ویژه کودکان و نوجوانان نابینا و کم بینا پرداخته شده است. از آنجا که تحلیل نمونه های موردی داخلی و خارجی این تحقیق را در جهت نیل به هدف خویش یاری خواهد رساند لذا فصلی جداگانه به آن اختصاص داده شده است. در نهایت فصل آخر نتایج حاصله از تحقیق یعنی طراحی داخلی آموزشکده هنر بر مبنای عناصر و عوامل غیر بصری و بصری متناسب با کمبودهای بینائی نابینایان و کم بینایان را شامل شده است.