مدیریت مشارکتی ازایده های تازه ای است که برای هدایت کارآمدتر فعالیت های سازمان مطرح شده است. تأکید اصلی این نوع مدیریت بر همکاری و مشارکت داوطلبانه کارکنان سازمان است . نظام پیشنهادها یکی از سازوکارهای قدرتمند واساسی شیوه مدیریت مشارکت جو است که در بسیاری از سازمانها ی صنعتی ،بازرگانی،خدماتی وآموزشی بخش های خصوصی و عمومی جهان کاربردی گسترده یافته است . پژوهش پیش رو به لحاظ هدف کاربردی بوده و با روشی توصیفی- پیمایشی به بررسی امکان پیاده سازی مدیریت مشارکتی از طریق نظام پیشنهادها در دانشگاه شهید ستاری می پردازد. فرضیه این پژوهش در پی اثبات این مطلب است که امکان پیاده سازی مدیریت مشارکتی از طریق نظام پیشنهادها در دانشگاه موصوف به شرط تحقق چهار متغیر آمادگی فردی کارکنان، آمادگی فردی مدیران،آمادگی ساختاری سازمان و آمادگی فرهنگی سازمان وجود دارد. برای واکاوی صحت این فرضیه سازمان پژوهش مبتنی بر پنج فصل است که به ترتیب کلیات طرح ، مطالعات نظری ،روش تحقیق ،تجزیه و تحلیل آماری و نتیجه گیری و پیشنهادات را در بر می گیرد . بدین منظور برای کسب داده های اولیه ، پرسشنامه محقق ساخته ای مبتنی بر48 سوال که پایایی و روایی آن در این تحقیق به اثبات رسیده ، در بین نمونه ای متشکل از 153 نفر از اعضای جامعه آماری که شامل کارکنان دانشگاه هوایی شهید ستاری است ،توزیع گردید . نتایج حاصله از تحقیق نشان می دهد که متغیر های آمادگی فردی کارکنان، آمادگی فردی مدیران و آمادگی فرهنگی سازمان در حد مطلوبی قرار دارد ولی آمادگی ساختاری سازمان در حد مطلوبی نیست ، فلذا با بهبود این متغیر از طریق اجرای پیشنهادات مطرح شده در فصل پنجم فرضیه اصلی این پژوهش مورد تأیید قرار می گیرد.