امروزه پوشش نانو ساختار اکسید آلومینیوم به دلیل دارا بودن مقاومت به خوردگی و سایش عالی کاربرد وسیعی در صنایع یافته است. روش های مختلفی برای اعمال نانوپوشش ها وجود دارد همانند فرایند cvd، pvd، سل-ژل و ... . در این میان روش سل-ژل به دلیل در بر داشتن مزایایی همانند سهولت کارایی، همگنی و یکنواختی بالای ترکیب شیمیایی از جایگاه ویژه ای در صنعت پوشش دهی برخوردار می باشد. بنابراین در این پایان نامه پوشش آلومینا حاوی مخازن نگهدارنده با غلظت های مختلف ممانعت کننده بنزوتریازول، به مقادیر 1/8، 3/6 و 5/4 درصد، بوسیله روش سل-ژل تحت فرایند غوطه وری بر روی زیر لایه آلومینیومی اعمال شده، سپس خواص فازی، ساختاری و مورفولوژی پوشش به ترتیب بوسیلهxrd ،gixrd ،sem و fesem ارزیابی گردیده است. نتایج نشان دهنده همگنی و یکنواختی پوشش بخصوص در غلظت بهینه 3/6 درصد بنزوتریازول می باشد. خواص خوردگی پوشش نیز در محلول 3/5%nacl بوسیله روش های الکتروشیمیایی همانند پلاریزاسیون تافلی و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی مطابق استاندارد astm g59 ارزیابی شده است. طبق نتایج حاصل از آنالیز پلاریزاسیون تافلی پوشش حاوی 3/6 درصد بنزوتریازول دارای کمترین شدت جریان خوردگی و بیشترین مقاومت به خوردگی در مقایسه با دیگر پوششها و نمونه آلومینیومی است، و همچنین تغییر پتانسیل خوردگی به سمت مقادیر مثبت در پوشش خود ترمیم کننده نسبت به زیرلایه آلومینیومی و مقادیر مثبت تر در پوشش حاوی 3/6 درصد بنزوتریازول نسبت به دیگر پوششها، نشان دهنده بهبود رفتار خوردگی است. همچنین طبق نتایج حاصل از آزمون طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی با افزایش درصد بنزوتریازول از 1/8 به 3/6 و 5/4 درصد، مقدار مقاومت پوشش به دلیل افزایش مقدار عوامل واکنش دهنده آزاد شده در نواقص سطحی، درصد نواقص سطحی و مراکز تبادل الکترون ما بین زیرلایه آلومینیومی و محلول الکترولیت به طور قابل توجهی افزایش یافته است.