هدف از تحقیق حاضر تعیین مولفه های طراحی ولفگانگ وینگارت به عنوان طراحی است که در تایپوگرافی انقلابی برپا نموده است. این پژوهش هم چنین چگونگی تاثیرگذاری وینگارت را بر جریان های طراحی گرافیکِ بعد از او به طور اعم و سبک موج نو به طور اخص ارزیابی می نماید. از آن جا که امروزه ما شاهد گرتِه برداری از آثار و تقلید از روی کردهای طراحانِ مطرح جهان در کار طراحان جوان ایرانی هستیم، بررسیِ دقیقِ ویژگی ها و سیر تحولِ آثار این طراحان برای ارتقاءِ درک و شناختِ طراحانِ جوان ضرورت دارد. در این پژوهش دو بررسی جداگانه بر روی آثار وینگارت از یک سو و آثار پیش گامان موج نو از سوی دیگر صورت گرفته است. بنابراین، در این تحقیق دو جامعه ی هدف وجود داشته است: آثار وینگارت (جامعه ی اول) و آثار طراحان موج نو (جامعه ی دوم). نمونه آثار وینگارت و طراحان موج نو از منابع الکترونیک و چاپی جمع آوری، دسته بندی و کدگذاری شده اند. از آن جا که تعداد جامعه ی هدف نامشخص بوده، استفاده از فرمول کوکران و یا جدول مورگان برای تعیین حجم نمونه ها مقدور نبوده است. به همین دلیل از کفایت حجم نمونه ها برای پاسخ دادن به سوالات چک لیست بهره برده شده است. ابزار تولید داده در این پژوهش، چک لیست محقق ساخته بوده که متشکل از 24 سوال بسته طراحی شده و برای هر کدام از نمونه ها تکمیل گردیده است. برای بالابردن اعتبار پژوهش، پاسخ ها چندین بار توسط افراد مختلف بازبینی شده اند. داده ها به وسیله ی نرم افزار spss به صورت جداول و نمودارهای ستونی برای مشخص شدن میزان فراوانی هر سوال درآمده و مورد تحلیل قرار گرفته اند. با توجه به این که در پژوهش دو گروه مستقل وجود داشته و متغیرها از نوع کیفی (اسمی) و گسسته بوده اند، برای تعیین رابطه ی آن ها از آزمون کای دو (x^2) استفاده شده و در جداول توافقی خروجی این آزمون هر جا که فراوانی مقادیر مورد انتظار کم تر از 5 و پاسخ ها دو گزینه ای بوده، برای تحلیل از سطر مربوط به فیشر (fishers exact test) بهره برده شده است. نتیجه ی این بررسی نشان می دهد که به طور کلی تاثیرپذیری هنرمندان موج نو از وینگارت در برخی از ویژگی ها چون تعداد اندازه های حروف در کار، استفاده نکردن از حروف مایل، استفاده از حروف منفی، استفاده از بلوک های زیرنوشتار، کادربندی چندپاره در اطرافِ طراحی، استفاده از فتوگرافیسم، اثبات و در باقی موارد اثبات نمی شود. واژگان کلیدی: تایپوگرافی، موج نو، ولفگانگ وینگارت، ساختارشکنی، طراحی گرافیک.