مدیریتِ ایجاد ارتباط امن بین گره های حسگر توسط الگوریتم های رمزنگاری، مسئله ی بسیار مهمی است و هدف فراهم آوردن روش ارتباط امن بین گره ها به صورت پویا است. پروتکل های موجود در شبکه های سنتی را نمی توان مستقیماً به شبکه های حسگر بی سیم انتقال داد. این مشکل، ناشی از پویا بودن شبکه های حسگر بی سیم است ‎‎و از طرفی احتمال از بین رفتن بسته ها در این شبکه ها بسیار زیاد است؛ بنابراین لازم است تا برای این نوع شبکه ها پروتکل های مناسب طراحی شوند. در این نوع شبکه ها برای اجرای یک پروتکل رمزنگاری نیاز به توزیع کلید نشست ها است و چون بسته ی متناظر با کلید ممکن است به عللی از جمله مشکلات شبکه یا خارج شدن از محدوده ی شبکه از دست رود؛ در نتیجه از روش توزیع کلید خود تصحیح استفاده می شود. در این الگوریتم، هر کاربر می تواند تعداد ثابتی پیام فراگیر از دست داده شده را با داشتن اولین و آخرین پیام فراگیر در نشست های متوالی که عضو آن بوده است بازیابی کند. هرچند الگوریتم توزیع کلید خود تصحیح، بر دو مشکل پویا بودن شبکه های حسگر بی سیم و از دست دادن بسته ها غلبه کرده است، اما به هر حال دارای محدودیت هایی هم است. اهم این محدودیت ها عبارت اند از ثابت بودن حداکثر تعداد کاربرانی که مدیرِ کلید در هر نشست آن ها را از عضویت در آن نشست محروم می کند. محدودیت بعدی، در ثابت بودن حداکثر تعداد بسته هایی است که یک کاربر می تواند در طول نشست هایی که عضویت آن ها را دارا است از دست بدهد. روش توزیع کلید تصحیح توأم، به دنبال رفع کردن دو محدودیت ذکر شده است که در این پایان نامه به این موضوع پرداخته می شود.