شکلپذیری ورق را میتوان توانایی ورق در تغییرشکل و تبدیل شدن به شکل مورد نظر بدون پارگی و گلویی شدن، تعریف کرد. ورقها را تا حد معینی میتوان تغییرشکل داد که این حد باشروع گلویی موضعی که در نهایت منجر به پارگی میشود مشخص میگردد. یکی از روشهای نشان دادن محدودیت شکلدهی ورقهای فلزی استفاده از نمودارهای حد شکلدهی میباشد.عوامل زیادی بر حد شکلدهی اثر میگذارند که یکی از آنها مسیر کرنش یا به عبارتی نسبت بین کرنش های اصلی در طول فرآیند است. در این پایاننامه به بررسی اثر مسیر کرنش بر حدودشکلدهی ورقهای فلزی از طریق اعمال مسیرهای کرنش غیرخطی به صورت در نظر گرفتن پرداخته شده است. برای ، mmfc و m-k پیشکرنشهایی برای ورق به کمک دو روش تئوری انجام مطالعات در هر دو روش تئوری، از دو معیار تسلیم مختلف هم استفاده شده است. پس از مشخص شدن اثر گذاری مسیر کرنش بر این نمودارها، حدود شکلدهی در فضای تنش محاسبه شده است که نمودارهای بدست آمده نشاندهنده ناچیز بودن اثر مسیر کرنش بر نمودارهای حدتنش شکلدهی است. همچنین حدود شکلدهی به صورت تجربی، با استفاده از آزمایش کشش خارج از صفحه هکر برای آلیاژ آلومینیوم ???? بدست آورده شده و با نتایج تئوری مقایسه گردیده است. با هدف تکمیل مطالعات و اطمینان از نتایج مشاهده شده در بررسیهای انجام شده برای آلیاژ آلومینیوم، که دارای ضیب ناهمسانگردی کوچکتر از یک است، مطالعات تئوری مشابهی برای الیاژ فولاد st12 که ضریب ناهمسانگردی آن بزرگتر از یک است، انجام شده است. آثار مشاهده شده از اعمال مسیرهای کرنش غیرخطی برای آلیاژ آلومینیوم، در مورد آلیاژ فولاد نیز رخ داده است.