در مسائل مختلف روزمره، با اطلاعاتی سروکار داریم که هر کدام به نوعی غیرقطعی می باشند. مدیریت کردن این نوع از اطلاعات با استفاده از سیستم های پایگاه داده کلاسیک، موجب فقدان زیان آور معانیِ داده، شده است. بنابراین استفاده از تکنیک های پیشرفته ی مدل سازی پایگاه داده، ضروری می باشد. با ورود مفهوم شیءگرایی در پایگاه داده ها، پایگاه داده های رابطه ای در زمینه های مختلف کم کم جای خود را به پایگاه داده های شیءگرا دادند. با پیشرفت در این زمینه، مشاهده شد که اشیاء ساده به تنهایی قادر به دربرگرفتن انواع داده های مرکب نمی باشند و بدین ترتیب اشیاء مرکب طراحی شدند. از طرفی برای حل مشکل داده های غیرقطعی، روش هایی ارائه شد. یکی از این روش ها برای مدل سازی پایگاه های داده، ترکیب پایگاه داده شیءگرا با منطق فازی می باشد. مانند، فازی سازی در سطح صفات، شیء-کلاس، کلاس-ابر کلاس، روابط کلاس-کلاس و تخصیص های مختلف بین کلاس ها. ترکیب کردن مدل سازی پایگاه داده شیءگرا با منطق فازی، طراحی برنامه های کاربردی پیچیده و متمرکز روی دانش را آسان کرده و به گونه ای کارا، با عدم قطعیت برخورد می کند. از طرفی در پرس وجوهایی که در پایگاه داده شیء گرای فازی مطرح می شوند، مقدار عضویت یک شیء در مجموعه ی جواب، ثابت نیست و معیاری از تناسب آن شیء با پرس وجوی مطرح شده می باشد. ما سعی داریم یک پرس وجوی فازی را به گونه ای تجزیه و تحلیل کنیم که جواب هایی با معناتر و نزدیک تر به پرس وجو را برگرداند. همچنین به کاربر اجازه می دهیم تا بتواند بهتر هدف خود را از بیان پرس وجو دنبال کند و اشیاء مورد نظرش را بازیابی نماید. هم-چنین فرم های بصری برای برقراری ارتباط کاربران غیرحرفه ای با پایگاه داده شیءگرای فازی طراحی شده است. ارائه ی این رویکرد منجر به بهبود پرس وجوها توسط کاربر و جلب رضایت بیشتر کاربر می گردد. واژه های کلیدی: پایگاه داده شیءگرا، سیستم های فازی و پرس وجوی فازی.