این پژوهش با هدف یافتن پاسخ این پرسش در چارچوب راهبرد پدیدارشناسی تفسیری انجام شده است: طبق تجربه مدیران ارشد سازمان های دولتی شهر رفسنجان، افراد دارای گونه های مختلف مقاومت رفتاری (خرابکار، معترض، بازمانده و از خود بی اختیار) چه ویژگی های شخصیتی دارند؟ پژوهش در محدوده نظری مکتب صفات شخصیتی و نیز رویکرد نگرشی به مقاومت در برابر تغییر انجام شده است. راهبرد پژوهش، پدیدارشناسی تفسیری و مشارکت کنندگان در آن مدیران ارشد سازمانهای دولتی شهر رفسنجان - به استثنای سازمانهای کوچک با کمتر از 10 نفر نیروی انسانی و نیروهای نظامی و انتظامی- بودند. نمونه گیری نوعی تا مرحله اشباع نظری انجام شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار maxqda استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که خرابکاران به لحاظ شخصیتی افرادی هستند سوداوی، istj، درون کنترل، ناسازگار، درونگرا، خودشیفته، وظیفه-نشناس و دارای ماکیاولیسم بالا. بازماندگان، دموی، enfp، برون کنترل، سازگار و دارای گشودگی اندک در برابر تجربه هستند. معترضان را می توان به دو گونه خودشیفته و مصلح تقسیم بندی کرد که برخی ویژگیهای شخصیتی آنها مشترک و برخی دیگر خاص آنهاست. کانون کنترل درونی، برونگرایی، عزت نفس و خودباوری بالا در ایشان، صفات عام و مشترک به حساب می آید. این در حالی است که به طور خاص، معترضان خودشیفته، افرادی صفراوی و خودشیفته اند و معترضان مصلح، افرادی دموی، سازگار و وظیفه شناس هستند. از خودبیگانگان نیز افرادی هستند بلغمی، برون کنترل، سازگار، یکنواخت طلب، کوته اندیش و واجد مخاطره پذیری و گشودگی اندک در برابر تجربه و نیز جمودشناختی و واکنش هیجانی زیاد به تغییر.