شاید داوری راجع به اصلیت یا وفاداری به متن،غیر دقیق و متاثر از داوری های ارزشی پیرامون ارزش هنری ادبیات و نمایش رادیویی باشد(خصوصاًً وقتی متنی کلاسیک برای مخاطبان عمومی رادیو تبدیل می شود)از سوی دیگر مقایسه راهبرد های روایی برای ایجاد تغییرات اساسی بهتر شاید در روند انتقال بسیار راحت باشد. با توجه به اقتباس های متعددی که از متون ادبی از جمله رمان در نمایش های رادیویی صورت گرفته است ولی همچنان الگوی مشخصی برای انجام این کار بدست نیامده است گفتگو (دیالوگ) در داستان و رمان لزوما نمایشی (دراماتیک) نیست و نیازی به رعایت قابلیت فهم شنیداری جملات و عبارات وجود ندارد. خواننده داستان فرصت بازگشت و مطالعه مجدد سطور خوانده شده را دارد. اما گفتگوی نمایشی، در نمایشنامه رادیویی ، باید پس از ادا از زبان بازیگر و در نخستین مواجهه توسط مخاطب شنیده شود و بلافاصله معنای ظاهری کلام دریافت شود، حتی اگر درک ژرفا و عمق معنی گفتار به تاخیر افتد و به مدد ملازم شدنش با عمل نمایشی و آشکار شدن نتیجه کشمکش باشد. در این پژوهش سعی خواهد شد با انتخاب آثار فاخر و ارزشمند در عرصه ادبیات و رمان بتوانیم مباحث نظری اقتباس در نمایش رادیویی را بررسی کنیم. بررسی نقاط اشتراک و افتراق جهان ادبیات و جهان رادیو همینطور چگونگی تبدیل زبان نوشتار به زبان گفتار از دغدغه های اصلی اینپژوهش بوده است وهمینطور ارائه کردن چهارچوب نظری برای بدست آوردن یک الگوی مناسب جهت اقتباس از رمان برای نمایشهای رادیویی مد نظر پژوهش می باشد.و همینطور جایگاه مخاطب وچگونگی دریافت اثر ادبی در مدیوم نمایش رادیویی نیز مورد بررسی قرار می گیرد. کلید واژگان: اقتباس-رمان-نمایش رادیویی-رادیو-نمایش