فقرآهن شایعترین کمبود تغذیه ای در دنیا و کم خونی ناشی ازآن شایعترین بیماری خونی در کودکان و نوجوانان می باشد ومانند سایر بیماری های مزمن، جنبه های مختلف زندگی فرد مبتلا و کیفیت زندگی وی را تحت تأثیر قرار می دهد. مطالعه حاضر در همین راستا و با هدف تعیین اثر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر کیفیت زندگی دختران نوجوان انجام شد. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی از نوع کاربردی است که با انتخاب 60 دختر نوجوان مبتلا به کم خونی فقرآهن شاغل به تحصیل درمقطع دبیرستان ازطریق نمونه گیری تصادفی خوشه ای (30نفرگروه آزمون)و(30 نفرگروه کنترل) انجام شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک وکیفیت زندگی اختصاصی نوجوانان(kid screen qol-52) می باشد. بعد از گردآوری اطلاعات حاصل از مرحل? قبل از مداخله، الگوی توانمندسازی خانواده محور براساس گام های چهارگانه آن(تهدید درک شده، خودکارامدی، مشارکت آموزشی، ارزشیابی) برای نوجوانان نمونه پژوهش درگروه آزمون اجرا و آزمون ثانویه 5/1 ماه بعد از مداخله انجام شد. اطلاعات حاصله با استفاده از نرم افزار آماری کامپیوتری spss16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میانگین امتیاز کیفیت زندگی نوجوان قبل از مداخله با آزمون t مستقل(473/0 (p=بین دوگروه آزمون و شاهد تفاوت معنی داری وجود نداشت درحالیکه بعد از مداخله بین دو گروه با آزمون t مستقل اختلاف معنی داری ازنظرتفاضل میانگین نمرات کیفیت زندگی(000/0(p= مشاهده گردید. همچنین با انجام آزمون t زوجی قبل و بعد از مداخله درگروه آزمون از نظرنمرات کیفیت زندگی تفاوت معنی داری (000/0(p= مشاهده شد درحالیکه درگروه کنترل این اختلاف معنی دار نبود(085/0.( p= به طورکلی نتایج پژوهش نشان دادکه الگوی توانمندسازی خانواده محور در افزایش کیفیت زندگی دختران نوجوان مبتلا به کم خونی فقر آهن موثر بوده است.