نقش و جایگاه ولایت فقیه در نظام جمهوری اسلامی ایران و قانون اساسی آن از اهمیتی بسیار بالا برخوردار است. به همین دلیل در قانون اساسی، اصولی را به وظایف و اختیارات رهبری در ایران اختصاص داده اند. از جمله وظایف رهبری حل معضلات نظام و جلوگیری از تشتت و اختلاف و حفظ ثبات در جامعه می باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی «نقش ولایت فقیه در انسجام و ثبات سیاسی ـ اجتماعی جمهوری اسلامی ایران، با تأکید بر بحران بعد از انتخابات سال 1388» می باشد. سوالاتی که این پژوهش در مقام پاسخ به آنها می باشد، عبارتند از: نقش ولایت فقیه در وحدت و ثبات سیاسی ـ اجتماعی و حل بحران سال 1388 چه بوده است؟ تفاوت رهبران سیاسی امروزی با ولایت فقیه در مقابله با بحران های سیاسی و اجتماعی در چیست؟ عوامل و ریشه های بحران در ایران سال 1388 کدامند؟ برای پاسخ به سوالات مطروحه ی فوق با بهره گیری از روش اسنادی، ضمن بیان جایگاه و حدود اختیارات ولایت فقیه در قانون اساسی، به بررسی بحران های بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، از جمله بحران سال 88 و تدابیر رهبری در حل آن ها جهت رسیدن به ثبات و انسجام ملی پرداخته شده است. نتایجی که از این مطالعه و تحقیق بدست آمده، این است که رهبری در ایران با دارابودن صفات و خصوصیات ویژه ی اخلاقی، دینی و سیاسی به همراه اختیاراتی که در قانون اساسی نیز به آنها تصریح شده است، تدابیر خاصی را در راستای حفظ انسجام و ثبات سیاسی ـ اجتماعی ایران و مدیریت هوشمندانه و موفق بحران ها، به خصوص بحران سال 88 به انجام رسانده اند.