هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر تمرینات نوروفیدبک بر تعادل ایستا و پویای بیماران پارکینسونی بوده است.این تحقیق از نوع نیمه تجربی بوده و بصورت طرح پیش آزمون -پس آزمون انجام پذیرفت.بدین منظور از بین داوطلبین، 16بیمار پارکینسونی با درجه ی5/2 بیماری با نظر متخصص مغز و اعصاب انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 8 نفره تجربی و کنترل تقسیم شدند. هر دو گروه داروی مشابه و با دوز یکسان مصرف می نمودند. برای ارزیابی تعادل ایستا از آزمون محدودیت ثبات دستگاه بایودکس در سطح 8 و برای ارزیابی تعادل پویا از آزمون 14 مرحله ای برگ استفاده گردید. ابتدا آزمودنی ها درپیش آزمون تعادل ایستا و پویا شرکت نمودند. سپس هر کدام 8 جلسه تمرینات نوروفیدبک(هر جلسه 30 دقیقه) شرکت نمودند. پروتکل مورد استفاده دراین جلسات شامل سرکوب موج تتا(4-7هرتز) و تقویت موج بتا(15-18هرتز) در نقاطo1-o2 جمجمه ی بیماران بود. جلسات گروه کنترل مشابه گروه تجربی اما با نوروفیدبک ساختگی اداره می شد. در پایان 8 جلسه پس آزمون تعادل ایستا و پویا از آزمودنی ها به عمل آمد. از t همبسته و t مستقل برای تجزیه و تحلیل آماری استفاده شد. نتایج نشان داد میانگین امتیاز گروه تجربی در تعادل پویا از 62/17 به 37/46 و در تعادل ایستا از از 87/18 به 87/42رسیده است. در حالی که گروه کنترل در تعادل پویا از 75/17به 50/20 و در تعادل ایستا از 25/18 به 00/20 رسیده است.در نتیجه گروه تجربی در هر دو تعادل ایستا و پویا بطور معنا داری از نوروفیدبک تاثیر پذیرفته است(001/0 p?). در مقایسه ی تاثیر پذیری تعادل ایستا و پویا از نوروفیدبک اختلاف معناداری مشاهده نشد (05/0= p). با توجه به مطالب فوق می توان نتیجه گرفت یک دوره تمرینات نوروفیدبک بر تعادل بیماران پارکینسونی تاثیر گذار است.