وجود جریان گذرا یا میرا در سیستم های لوله کشی یک پدیده کاملاً طبیعی می باشد و در تمام سیستم های انتقال سیال که در معرض عوامل تغییر دهنده جریان قرار دارند، رخ می دهد. و باعث نوسان در میزان سرعت و فشار جریان در خطوط لوله می گردد. مطالعه ی این دسته جریانات از اهمیت بسیار زیاذی برخوردار است و می تواند موجب بهبود شرایط طراحی سیستم انتقال سیال شود. از آنجا که معمولاً اتصال لوله ها در این سیستم ها به صورت سری یا موازی می باشد، بررسی اثر جریان غیرماندگار با وجود اتصالات دارای اهمیت بیشتری است. در راستای انجام این تحقیق یک مدل جریان میرا در آزمایشگاه مدلهای فیزیکی دانشکده علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز احداث و یک سیستم داده برداری پیشرفته بر روی آن نصب شد. این مدل از حدود 48 متر لوله پلی اتیلن تشکیل گردید. هد مورد نیاز مدل توسط یک برج آبگیر 5متری تأمین شد. در این تحقیق جریان میرای افزاینده ای با بازشدن شیر در پایین دست مدل بوجود آمد، و نوسانات فشار ناشی از بازشدن شیر در شش مقطع از مدل در زمان های متفاوت بازشدن شیر (بازشدن سریع تا کند شیر) و در چهار دبی متفاوت و در سه سیستم سری همگرا و واگرا و همقطر بررسی شد. لوله ای ثابت به قطر 53 میلی متر و ضخامت 6میلی متر به طول تقریباً 33 متر به برج آبگیر متصل شد و لوله هایی به قطرهای 32 میلی متری، 66 میلی متری و 53 میلی متری به ضخامت 4 میلی متر که به لوله ثابت متصل گردید به ترتیب سیستم های همگرا، واگرا و همقطر را تشکیل دادند. نوسانات فشار در هر مقطع به صورت نمودار ارائه گردیده. با توجه به آزمایشات انجام شده در این تحقیق می توان نتیجه گرفت که همواره بیشترین مقادیر کمینه فشار در جریان میرای افزاینده در نزدیک ترین مقطع به شیر رخ نمی دهد، همچنین در نزدیک ترین مقطع به شیر، تغییرات فشار به صورت نوسان فشار نمی باشد، و در این مقطع نیز حداکثر تغییرات کاهش فشار به اندازه هد مخزن می باشد. در سیستم سری همگرا هیچگاه فشار منفی رخ نمی دهد ولی در دو سیستم واگرا و همقطر احتمال رخ دادن فشار منفی وجود دارد. در سیستم همگرا نوسانات فشار نسبت به سیستم تک لوله تنها به صورت کمی تغییر می کند، ولی در سیستم واگرا و همقطر نوسانات فشار نسبت به سیستم تک لوله به صورت کمی و کیفی تغییر می کند.