هدف پژهش حاضر تبیین نقش واسطه گری هوش هیجانی در ارتباط بین سبکهای دلبستگی و رضایت زناشویی می باشد. آزمودنیهای این پژوهش 200 دانشجوی متأهل (111 زن و 89 مرد) تشکیل می دهند که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از میان دانشکده های دانشگاه آزاد مرودشت انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل سه پرسشنامه به شرح زیر می باشد: 1- مقیاس رضایت زناشویی انریچ 2- مقیاس سبک دلبستگی کولیز و رید و 3- مقیاس هوش هیجانی شوت. در این پژوهش علاوه بر استفاده از آمار توصیفی برای تأیید فرضیه پژوهش از روش آماری همبستگی پیرسون، رگرسیون ساده و رگرسیون چند گانه سلسله مراتبی بارن و کنی استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که: از میان ابعاد هوش هیجانی، ارزیابی و ابراز هیجان به صورت منفی و معنادار با سبک دلبستگی اضطراب و بعد تنظیم هیجان نیز با سبک دلبستگی وابستگی به صورت مثبت و معنادار در ارتباط می باشد. در نهایت رضایت زناشویی تنها با سبک دلبستگی اضطراب به صورت مثبت و معنادار در ارتباط است.از میان ابعاد دلبستگی، تنها بعد اضطراب به صورت منفی و معنادار پیش بینی کننده ی ارزیابی و ابراز هیجان می باشد.از میان ابعاد دلبستگی، بعد وابستگی به صورت مثبت و معنادار و بعد اضطراب به صورت منفی و معنادار پیش بینی کننده ی تنظیم هیجان می باشند. از میان ابعاد دلبستگی، تنها بعد نزدیکی به صورت مثبت و معنادار پیش بینی کننده ی مهارت اجتماعی می باشد. هیچ یک از ابعاد هوش هیجانی و ابعاد دلبستگی پیش بینی کننده ی رضایت زناشویی نمی باشند. هیچ یک از ابعاد هوش هیجانی در این میان نقش واسطه ای ایفا نکرده اند.