پروین اعتصامی ( 1285- 1320)، یکی از برجسته ترین شعرای معاصر در زمینه ادبیات تعلیمی است. اهمیت کم نظیر او از آن روست که سراینده بهترین و بی نظرترین اندرزنامه فارسی و اشعار پند آمیز اخلاقی است . ابوالعتاهیه (130-213)، شاعر مبتکر برجسته ی فن زهدیات در عصر عباسی است. ادیبان و صاحبنظران او را خداوندگار و قافله سالار شعر زاهدانه بر پیشانی شعر عربی می دانند، که ایجاد کننده نوعی ابداع و نوآوری در اشعار زاهدانه به شمار می رود. او در اشعار زاهدانه خود پندهای زیادی در باب اینکه فریب دنیا را نخوریم از اباطیل دوری جوئیم به تقوا و پرهیزگاری و اندرز به صبر و بردباری، مبارزه با ظلم توجه و محبت به نیازمندان و ... می دهد. در این تحقیق که با روش کتابخانه ای و سندکاوی تنظیم و تدوین شده است، ضمن پرداختن به مقدمه کوتاه ر مورد ادبیات تطبیقی وتعلیمی ، زندگی نامه و آثار و موارد مشترک پند آمیز در اشعار دو شاعر با نگاهی تطبیقی بررسی شده است. در این بررسی پی می بریم که هر دو شاعر موارد پندآمیز وحکیمانه زیادی در مورد صبر و بردباری، ظلم ستیزی، توحید و یگانه پرستی، دوری از دنیا، نیکوکاری و صلاح ... به انسان ها توصیه می کنند. واژه های کلیدی: پروین اعتصامی، ابوالعتاهیه، ادبیات تطبیقی، ادبیات تعلیمی، پند و اندرز