ارگونومی ظرفیت ها و توانمندی های انسان را مورد مطالعه قرار می دهد و سپس اطلاعات به دست آمده را در طراحی مشاغل، فراورده ها، محیط کار و حتی محیط زندگی و تجهیزات به کار می بندد. به همین دلیل ارگونومی را مهندسی عوامل انسانی نیز می نامند. با به کارگیری علم ارگونومی در طراحی مشاغل می توان از بسیاری صدمات شغلی پیشگیری کرده و به افزایش بهره وری دست یافت. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر عوامل ارگونومی بر استرس و رضایت شغلی کارکنان در بخش خدمات درمانی شهرستان رشت است. جهت جمع آوری اطلاعات مورد نیاز این پژوهش علاوه بر مطالعه کتب و مقالات مرتبط در این زمینه، داده های جمع آوری شده از 131 پرسشنامه که به طور تصادفی در بین جامعه آماری توزیع شده بودند، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جهت سنجش متغیرها در این پرسشنامه از طیف لیکرت 5 گزینه ای استفاده شد و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل بار عاملی به کمک نرم افزار spss ، visual pls استفاده گردید. با توجه به سوالات طراحی شده، نتایج به دست آمده حاکی از آن است که عوامل ارگونومی بر استرس تأثیر منفی دارد. پس در نتیجه توجه بیشتر به مسائل ارگونومی به طور کلی موجب کاهش استرس می شود. همچنین استرس بر رضایت شغلی تأثیر منفی دارد، یعنی هرچه استرس افزایش یابد، موجب کاهش رضایت شغلی می شود. همچنین مشاهده شد که توجه بیشتر به مسائل ارگونومی موجب افزایش رضایت شغلی می شود. یعنی با آن رابطه مثبت دارد.