مسکن علاوه بر یک نیاز اساسی یک دارایی مهم به شمار می آید و سال هاست که بخش مهمی از دارایی های مهم خانوارها را تشکیل داده است. باید توجه داشت که اهمیت مسکن بیش از یک دارایی معمولی است زیرا مسکن یکی از مهم ترین بخش های اقتصادی است که سهم زیادی در تولید ناخالص داخلی و هم چنین اشتغال دارد و با توجه به تأثیر پیشین-پسین مسکن با سایر بخش های اقتصادی رونق و ثبات این بخش می تواند تأثیرات مثبتی بر تولید ناخالص داخلی داشته باشد. در این مطالعه با استفاده از روش ardl عوامل موثر بر شاخص قیمت مسکن بررسی شده است. نتایج حاکی از این است که در بلندمدت افزایش حجم پول افزایش قیمت مسکن را در پی دارد؛ هم چنین افزایش متغیرهای نرخ بهره ی حقیقی، قیمت طلا و تعداد واحدهای مسکونی جدید که تعداد خانوارهای جدید از آن کسر شده است (به عنوان عرضه ی حقیقی واحدهای مسکونی جدید) به کاهش قیمت مسکن منجر خواهد شد. ضریب ecm به دست آمده هم برابر 17/. است که به این معنی است که در هر دوره ?? درصد از عدم تعادل قیمت تعدیل شده و به سمت روند بلندمدت خود حرکت می کند. با توجه به اهمیت نوسانات قیمت مسکن پس از رابطه بلندمدت افزایش قیمت مسکن نسبت به روند بلندمدت آن به عنوان حباب در نظر گرفته می شود سپس عوامل موثر بر حباب بررسی می شود. به این منظور با استفاده از رگرسیون پروبیت سهم هر یک از متغیرها بر احتمال وقوع پیامد حباب آزمون می شود. در نهایت نتیجه می شود که افزایش متغیرهای رشد قیمت مسکن با یک دوره وقفه، رشد حجم پول و رشد تسهیلات به بخش مسکن افزایش احتمال وقوع حباب و افزایش متغیرهای بازده نرخ ارز با یک دوره وقفه و عرضه ی حقیقی واحدهای مسکونی کاهش احتمال وقوع حباب را در پی دارد.