این رساله برای آشکار کردن گوشه ای از زیبایی های کلام، که باعث لذت بخشی از متن ادبی می شود و همچنین گسترش دادن تذوق ادبی در مخاطب تلاش نموده است. زیبا شناختی به معنای شناخت زیبایی و هنر در قرآن می باشد و برای درک زیبایی شناسی باید اموری همچون تصویر پردازی در قرآن، گونه های مختلف عاطفه، عناصر صور خیال (تشبیه، استعاره، کنایه، مجاز)، هماهنگی لفظ و معنا در قرآن و... را شناخت. علت اینکه صحنه های قیامت فقط از خلال سوره های مکی مورد بررسی قرار گرفت؛ این بود که بیشتر آیات مربوط به قیامت در این سوره ها ذکر شده است. و چون ذهن ما مفهومی پیچیده و مبهم از صحنه های قیامت دارد؛ لذا بهترین شکل نزدیک کردن آن صحنه ها به ذهن استفاده از تصویرپردازی است. و از آنجا که تصویرپردازی یکی از مباحث اساسی زیبایی شناسی در کلام است، ابتدا تصویر و سپس تصویر عاطفه در صحنه های قیامت به تفصیل مورد بررسی قرار داده است.