شناسایی و ردیابی انسان یکی از مهم ترین موضوعات در بینایی ماشین می باشد که در کاربردهایی نظیر نظارت ویدئویی، تحلیل جمعیت، تحلیل حرکت و رفتار انسان و تعامل انسان و کامپیوتر استفاده می شود. برای اینکه شناسایی بهتر و دقیق تر صورت گیرد، زوایای دید بیشتر و همچنین فن آوری بهتر نیاز است. افزایش تعداد دوربین های ناظر و فن آوری در سامانه شناسایی و ردیابی لزوم استفاده از یک سامانه شناسایی و ردیابی خودکار را بیش از پیش نشان می دهد. یکی از مهم ترین چالش ها در ردیابی خودکار انسداد یا هم پوشانی اشیاء می باشد. روش های مختلفی برای حل این مسئله ارائه شده است. یکی از روش های قدرتمند استفاده از دوربین های سه بعدی (استریو)است. این دوربین ها از صحنه تصویری می دهند که با توجه به فاصله شیء تا دوربین، روشنایی تصویر آن متغیر است، یعنی هر چه شیء نزدیک تر به دوربین باشد روشن تر است. در این پژوهش روشی جدید و کارا برای شناسایی و ردیابی انسان با استفاده از دوربین استریو که محیط را نظارت می کند، ارائه شده است. در ابتدا پیش زمینه از پس زمینه تفریق می شود. سپس پردازش های اولیه روی تصویر به دست آمده انجام می شود تا نویزهای احتمالی را حذف شود. با استفاده از روش لبه گیری (canny)، لبه های ناحیه ها را به دست می آوریم. با استفاده از الگوریتم شناسایی نواحی (افراد) را شناسایی می شوند. در مرحله بعد افراد شناسایی شده را بر اساس نزدیکی به دوربین مرتب می کنیم تا ردگیری بهتر صورت گیرد. ردگیری با استفاده از تابع توزیع گوسی صورت می گیرد. برای اینکه ردگیری دقیق تر صورت گیرد از اطلاعات شدت روشنایی نیز استفاده می شود. در نهایت افراد با توجه به فاصله شان نسبت به دوربین با یک کادری که متناسب با این کمیت است، نشان داده می شود.