این تحقیق با هدف بررسی مقایسه طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک های مقابله ای و شیوه های فرزندپروری در مبتلایان به بیماری های خودایمنی و بهبودیافتگان از سرطان و افراد سالم انجام شد. پژوهش حاضر از نوع پس رویدادی( علی- مقایسه ای) است که نمونه 85 نفره شامل 30 نفر مبتلا به بیماری خودایمنی (10 نفر مبتلا به پسوریازیس، 10 نفر مبتلا به ام اس و 10 نفر مبتلا به دیابت)، 25 نفر بهبودیافتگان از سرطان و 30 نفر گروه کنترل) به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. آزمودنی ها با استفاده از پرسشنامه طرحواره ناسازگار اولیه یانگ (فرم کوتاه)، پرسشنامه فرزندپروری یانگ و پرسشنامه سبک های مقابله ای لازاروس-فولکمن مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد. نتایج نشان داد که افراد مبتلا به دیابت نوع i بیشتر از گروه کنترل دارای طرحواره بی اعتمادی /بدرفتاری هستند. و گروه بهبودیافته از سرطان بیشتر از گروه کنترل دارای طرحواره ایثار و خویشتن داری/ خود انضباطی ناکافی هستند. گروه خودایمنی بیشتر از گروه کنترل دارای طرحواره ایثار هستند. در طرحواره پذیرش جویی/ جلب توجه در سبک فرزندپروری پدران و مادران بین دو گروه سرطانی های بهبود یافته و گروه افراد سالم تفاوت معنا دار دیده شد و والدین گروه بهبود یافته بیشتر از گروه کنترل دارای این طرحواره هستند. راهبرد مقابله ای فاصله گرفتن در گروه بهبود یافتگان از سرطان بیشتر از گروه بیماران خودایمنی مورد استفاده قرار می گیرد و این راهبرد در بیماران خودایمنی بیشتر از افراد سالم مورد استفاده قرار می گیرد. راهبرد مقابله ای فاصله گرفتن در گروه بهبود یافتگان از سرطان بیشتر از افراد مبتلا به پسوریازیس مورد استفاده قرار می گیرد و این راهبرد در افراد مبتلا به پسوریازیس بیشتر از افراد سالم و افراد مبتلا به دیابت مورد استفاده قرار می گیرد. و راهبرد مقابله ای ارزیابی مجدد مثبت در گروه بهبود یافتگان از سرطان بیشتر از گروه افراد سالم مورد استفاده قرار می گیرد.